| Lecturas sobre o Trastorno por Déficit de Atención con Hiperactividade |
|
|
|
|
| O meu perfil |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| Conclusións do III Congreso sobre TDAH en Granada |
|
 No pasado mes de abril celebrouse en Granada o III Congreso da FEAADAH (Federación Española de Asociaciones de Ayuda al Deficit de Atención e Hiperactividad).
Á fin do mesmo, os expertos alí reunidos elaboraron unhas conclusións sobre o estado actual e as principais necesidades que as persoas afectadas por TDAH presentan.
É un documento breve e moi interesante que reproducimos a continuación:
Evidencia científica
Os expertos reunidos no Congreso consideran necesario trasladar aos afectados e as súas familias, ás administracións públicas e a sociedade en xeral a evidencia científica da existencia do Trastorno por déficit de atención con ou sen hiperactividade ?TDAH. Por iso débese insistir no rexeitamento expreso e contundente a calquera tipo especulación sobre o carácter ?inventado? do TDAH.
Polo contrario, a evidencia científica, contrastada na comunidade científica internacional en multitude de estudos sometidos ao correspondente escrutinio e control metodolóxico e publicados nas revistas de referencia, sinala que o TDAH é un trastorno crónico de orixe neurolóxica. É a patoloxía psiquiátrica máis estudada na infancia e o segundo trastorno con máis prevalencia nesta idade (entre o 5% e o 7% dos menores). O TDAH, como consecuencia do seu carácter crónico persiste nunha alta porcentaxe de afectados na idade adulta (entre o 50% e o 60% dos que o padeceron na infancia e a adolescencia), estando a súa prevalencia entre a poboación adulta entre o 3% e o 4%. Así mesmo debe sinalarse a alta presenza doutros trastornos comórbidos ou asociados, tanto na idade adulta como na infancia e a adolescencia.
Así mesmo considérase necesario seguir avanzando na descrición das manifestacións dos síntomas nucleares do trastorno, adaptado á realidade persoal e sociolaboral das persoas adultas.
Diagnóstico e Tratamento multimodal
Non existe, segundo os estudos presentados, nin sobrediagnóstico nin sobremedicación en relación co TDAH en España, sen prexuízo da existencia, como ocorre en todo tipo de patoloxías, de diagnósticos inadecuados. Con todo, debe chamarse a atención sobre a existencia, conforme aos indicadores de prevalencia, dunha porcentaxe aínda moi relevante de poboación infantil e adulta non diagnosticada e, polo tanto, privada de recibir o correspondente tratamento cos riscos desta situación. O TDAH ten un diagnóstico clínico plenamente validado e debe realizarse por un profesional médico coa formación adecuada. O tratamento do TDAH ten carácter multimodal, combinando a intervención farmacolóxica, psicolóxica e o apoio pedagóxico. Tamén se demostrou, nos estudos presentados, a eficacia deste tratamento nos adultos afectados, coas adaptacións correspondentes á súa situación. No caso dos fármacos evidénciase a eficacia dos mesmos fármacos que se utilizan nos menores, aínda que coas adaptacións obvias derivadas das diferenzas de peso entre menores e adultos.
Acceso ao tratamento
O alto prezo dos fármacos, o tratamento psicoterapéutico e o psicopedagóxico, indicados no tratamento do TDAH, está tendo como consecuencia que moitas persoas diagnosticadas non poidan acceder ao tratamento. A situación é especialmente grave no momento económico actual que está provocando que as familias máis desfavorecidas e necesitadas estean suspendendo e non poidan acceder ao seu tratamento, nin tan sequera ao farmacolóxico. É imprescindible que as Administracións Públicas dean unha resposta urxente a esta situación. Especificamente e para a súa inmediata adopción, dado o seu carácter normativo, solicítase, con base no carácter crónico do TDAH e por estrito sentido de xustiza, a inclusión dos fármacos indicados no tratamento do TDAH no grupo de aportación reducida dos beneficiarios. Así mesmo, ponse de manifesto a necesidade de dotar de maiores medios económicos e humanos ás Unidades de Tratamento Psicoterapéutico e Psicopedagóxico deste trastorno.
Riscos en adolescencia e adultos
Ponse de manifesto a evidencia de que unha ausencia de diagnóstico e tratamento adecuados na infancia, sitúa ás persoas afectadas ante consecuencias graves na adolescencia e idade adulta, talles como fracaso e abandono escolar e desenvolvemento doutros trastornos como o abuso de sustancias e trastornos de conduta que poden levar, nos casos máis graves, á comisión de infraccións penais. Para previr a aparición destas consecuencias tan graves persoal e socialmente requírese que o diagnóstico se realice no momento o máis cedo posible e que se garanta o dereito ao tratamento adecuado.
Protocolos de actuación coordinada
Queda patente dunha forma tallante a necesidade dunha actuación coordinada das Administracións implicadas no tratamento e a prevención da aparición das consecuencias que este trastorno pode levar aparelladas: Sanidade, Educación, Políticas Sociais e Xustiza.
Para a eficacia desta coordinación, a experiencia demostra que o instrumento máis adecuado é o establecemento de protocolos que garantan esta coordinación e actuación conxunta.
Igualdade de trato educativo
A realidade educativa de España pon de manifesto que hai diferenzas de trato aos escolares afectados polo TDAH dentro do sistema educativo, dependendo da Comunidade Autónoma na que estean escolarizados. Por iso este Congreso pon de relevo a necesidade de que as Administracións Educativas garantan o dereito á igualdade de todos os escolares españois afectados polo TDAH, mediante o recoñecemento expreso na Lexislación Básica Estatal das súas necesidades específicas de apoio educativo, sen prexuízo de que cada Comunidade Autónoma garanta normativamente, para os escolares do seu ámbito, esta consideración.
A responsabilidade das familias
Unha adecuada intervención sobre o TDAH require dunha intensa implicación familiar. Para que iso sexa posible é imprescindible que as familias accedan á información e formación suficiente sobre o Trastorno e o seu manexo, así como apoio económico e social que garanta o tratamento e o acceso aos recursos educativos pertinentes.
Importancia e necesidade do movemento asociativo
O Congreso resalta a importancia das plataformas asociativas como canles para canalizar as distintas necesidades que seguen existindo nas familias de afectados polo TDAH, talles como a necesidade de formación, concienciación e avances para un mellor futuro no contorno familiar e social.
|
|
|
|
|
| Anímate! Deixa o teu comentario |
|
|
|
|
|
