| Lecturas sobre o Trastorno por Déficit de Atención con Hiperactividade |
|
|
|
|
| O meu perfil |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| Aversión á demora |
|
Se calquera persoa recibe unha carta da Axencia Tributaria anunciándolle de que, debido a un erro, vanlle ser devoltos 1.000 ?, evidentemente leva unha alegría. Se na fin da carta aparecen dous recadros nos que se pode escoller o modo de devolución (inmediato ou dentro de tres meses) tampouco teriamos dúbida de que todo o mundo prefire que a alegría sexa inmediata. ?O que espera desespera? é unha expresión popular que expón a nosa preferencia polas satisfaccións inmediatas, e a nosa aversión pola demora das mesmas.
Mais como todo ten o seu prezo, imaxinemos que na suposta carta da Axencia Tributaria, na opción de ?devolución demorada? nos ofrecesen unha gratificación pola espera: no canto de 1.000, devolverannos 1.300 ?. Quizais entón moitas persoas prefiran esperar porque a cambio de ter que agardar recibirán unha recompensa maior.
Neste sentido pódese dicir que a demora ten un prezo e seguramente poderíamolo comprobar se repetísemos o ?experimento? da nosa carta con distintas ?recompensas?. Para cada persoa, a partir de certa cantidade, compensaría esperar.
Edmund Sonuga?Barke é un investigador da Universidade de Southampton que vén desde hai anos desenvolvendo estudios sobre a aversión á demora nos nenos e nenas con TDAH. Para este autor, a impulsividade que caracteriza ás persoas con TDAH non se debe (polo menos en exclusiva) a unha dificultade de control da inhibición, senón que a aversión á demora é tamén responsable da mesma.
Desta maneira, un dos problemas para estas nenas e nenos é esperar. Se a recompensa ao seu esforzo non é inmediata, a espera resúltalles aversiva e prefiren abandonar a tarefa. Isto daríanos unha explicación ao seu frecuente abandono das tarefas escolares e do estudio (que frecuentemente son gratificados con boas calificacións? á fin do trimestre).
A causa deste comportamento encóntrase na reducida sensibilidade ao reforzamento que presentan as persoas con TDAH. Desta maneira, é necesario un reforzamento máis inmediato, frecuente ou intenso para manter o grao de implicación nas tarefas.
Sonuga-Barke e os seus colegas publicaron en 1992 o seu primeiro estudio sobre o efecto da aversión á demora nos nenos e nenas con TDAH. Para o mesmo compararon a dous grupos (TDAH e Control) nunha tarefa na que se manipulaban as recompensas e as demoras (Choice-Delay Task, ou Tarefa de escolla-demora). Na mesma, os participantes podían escoller en cada ensaio entre unha gratificación pequena (1 punto) cunha demora pequena (2 segundos), ou unha gratificación maior (2 puntos) cunha demora máis longa (30 segundos).
A escolla facíase en varias condicións. Os nenos e nenas con TDAH non se diferenciaron dos controis cando podían escoller a gratificación pequena moitas veces (co que finalmente sumaban moitos puntos) en vez de esperar pola gratificación maior. Neste caso, ambos grupos preferiron a gratificación pequena.
Así mesmo, cando os ensaios levaban un tempo de espera posterior, de tal maneira que independentemente das escollas feitas, a sesión duraba o mesmo, ambos grupos preferiron as recompensas maiores.
Non obstante, cando había un número limitado de intentos, de maneira que escoller as recompensas pequenas acurtaba a duración da sesión a costa de obter menor puntuación, os participantes con TDAH amosaron unha menor preferencia polas recompensas maiores-demoradas (18%) que os participantes controis (48%).
Desde entón, moitos estudios se teñen feito con esta tarefa ou con outras semellantes (por exemplo o Maudsley Index of Delay Aversion, de Jonna Kuntsi e os seus colaboradores da Univesidade de Londres) nas que se vén acumulando evidencia do papel da aversión á demora no TDAH.
A diferenza do control inhibitorio e outras funcións executivas relacionadas co TDAH, que teñen que ver todas elas co control cognitivo, a aversión á demora supón un déficit de tipo motivacional.
|
|
|
|
|
| Anímate! Deixa o teu comentario |
|
|
|
|
|
