| Lecturas sobre o Trastorno por Déficit de Atención con Hiperactividade |
|
|
|
|
| O meu perfil |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| Nova Guía da Academia Americana de Pediatría sobre TDAH |
|
 Vén de publicarse unha nova Guía de Práctica Clínica para a diagnose e tratamento do TDAH en nenos e adolescentes da Academia Americana de Pediatría (AAP). A mesma substitúe dúas publicacións anteriores (do ano 2000 e 2001) nas que se establecen as recomendacións para que os profesionais da pediatría, como persoal de atención primaria na saúde infantil, manexen os casos de nenos e nenas e adolescentes con TDAH. A nova guía constitúen unha actualización que incorpora as evidencias acumuladas na última década sobre o diagnóstico e o tratamento do trastorno.
A continuación figura un resumo das seis recomendacións contidas na Guía:
Recomendación 1: O persoal clínico de atención primaria debe iniciar a avaliación sobre TDAH de calquera neno/a entre 4 e 18 anos que presente problemas académicos ou de conduta e síntomas de inatención, hiperactividade ou impulsividade.
Recomendación 2: Para un diagnóstico de TDAH determinarase que se compren os criterios do Manual Diagnóstico e Estatístico dos Trastornos Mentais (4ª Edición) (DSM-IV). Establécese así mesmo que será necesario incluír documentación que acredite o impacto negativo que o trastorno está a producir en máis dun ámbito (P.ex.: na familia, na escola, nas relacións sociais). Para isto recollerase información dos pais, coidadores, profesorado e outro persoal educativo ou sanitario ao coidado da atención do/a neno/a. Así mesmo, deberase descartar a existencia dunha causa alternativa que orixine o problema.
Recomendación 3: Na avaliación dun neno ou nena sobre TDAH incluirase a valoración doutras condicións que poden coexistir co TDAH, como trastornos emocionais ou condutuais (P.ex. ansiedade, depresión, trastorno negativista desafiante ou trastorno de conduta disocial), trastornos do desenvolvemento (p.ex. trastornos da linguaxe ou a aprendizaxe ou outros trastornos do neurodesenvolvento) ou problemas físicos (p.ex. tics, apnea do sono).
Recomendación 4: Débese recoñecer o TDAH como unha condición de carácter crónico e, por tanto, considerar aos nenos e nenas e adolescentes que o presentan como portadores de necesidades de coidado sanitario especial.
Recomendación 5: As recomendacións sobre o tratamento do TDAH varían dependendo da idade.
a. Nenos e nenas de 4-5 anos: Prescribirase como tratamento de primeira liña algunha intervención baseada en evidencia [1] como o entrenamento de pais ou a terapia de conduta administrada polo profesorado. Poderase prescribir tratamento con metilfenidato se as intervencións condutuais non produciron mellora e existe unha perturbación continua de moderada a severa no funcionamento do neno/a. Se as intervencións condutuais non fosen posibles deberán valorarse os riscos de comezar a medicación de maneira temperá e o de pospoñer o tratamento.
b. Nenos e nenas de educación primaria (6-11 anos) : Prescribirase tratamento farmacolóxico coas medicacións aprobadas pola FDA [2] e/ou intervencións familiares ou escolares baseadas en evidencia. Preferiblemente adoptaranse ambos tipos de tratamento de maneira conxunta. O emprazamento escolar, o programa escolar e a adecuación do contorno escolar deben formar parte de calquera plan de tratamento.
c. Adolescentes (12-18 anos) : Prescribirase tratamento farmacolóxico coas medicacións aprobadas pola FDA co consentimento do/a adolescente e poderse prescribir tamén tratamento condutual, sendo preferible a existencia de ambos.
Recomendación 6: O persoa de atención primaria axustará a dose da medicación para o TDAH para acadar os máximos beneficios cos mínimos efectos adversos.
Notas:
[1] A expresión ?baseado en evidencia? fai referencia a aqueles tratamentos dos que existen probas sólidas, en estudos controlados, sobre a súa eficacia para a mellora da sintomatoloxía e afectación funcional producida polo trastorno. No TDAH considérase que existe evidencia de eficacia en varios programas de entrenamento de pais para o manexo da conduta infantil. Así como de diversas intervencións condutuais no ámbito escolar (p.ex. o emprego de Informes Diarios de Condutas, o manexo de continxencias,?).
[2] A FDA (Food and Drug Administration) é a axencia estadounidense para o control e aprobación de alimentación e medicamentos. Ten aprobada unha lista de medicacións para o emprego no TDAH. Os seus equivalentes en España serían a Agencia Española de Medicamentos y Productos Sanitarios (AEMPS) ou a European Medicines Agency (EMA).
A guía comentada é:
American Academy of Pediatrics. Subcommittee on Attention-Deficit/Hyperactivity Disorder, Steering Committee on Quality Improvement and Management (2011). Clinical Practice Guideline: ADHD: Clinical Practice Guideline for the Diagnosis, Evaluation, and Treatment of Attention-Deficit/Hyperactivity Disorder in Children and Adolescents. Pediatrics, 128, 1007-1022.
|
|
|
|
|
| Anímate! Deixa o teu comentario |
|
|
|
|
|
