| Lecturas sobre o Trastorno por Déficit de Atención con Hiperactividade |
|
|
|
|
| O meu perfil |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| Factores de risco prenatal e perinatal en persoas adultas con TDAH |
|
 Xa temos falado sobre a evidencia que existe de que, aínda que o maior risco para presentar TDAH procede de elementos de tipo xenético, tamén existen factores ambientais que se relacionan coa posibilidade de aparición deste trastorno. Entre estes, temos comentado noutra entrada o efecto de factores de tipo prenatal e perinatal, como son o baixo peso ao nacer ou o nacemento de maneira prematura. Os estudios que comentaramos naquel entón fixéranse sobre nenos e nenas que presentaban TDAH, mais tamén sabemos que este é un trastorno que nunha parte importante dos casos persiste ata a idade adulta.
Recentemente un grupo de investigadores da Universidade de Bergen, en Nuruega, analizaron a información contida nunha grande base de datos dese país (Rexistro Médico de Nacementos), identificando aos adultos (nacidos entre 1967-1987) aos que se lle diagnosticara TDAH e se aprobaran para seren tratados farmacoloxicamente (un total de 2.323 persoas). Os seus datos referidos ao nacemento foron comparados entón co das restantes persoas desas idades contidas na base de datos (aproximadamente 1.170.000) para analizar se o grupo de persoas adultas con TDAH difería ou non do resto da poboación norueguesa nas complicacións ocorridas na xestación e no parto.
Os resultados atopados indican que os factores xa atopados en estudios previos con nenos e nenas, tamén apareceron neste estudio con persoas adultas: En concreto, asociouse o nacemento prematuro (< de 37 semanas de xestación) cun incremento do risco de TDAH de 1,3, mentres que o nacemento extremadamente prematuro (< de 28 semanas de xestación) multiplicaba por cinco o risco de TDAH. Ter nacido cun peso de menos de 2.500 grs multiplicou o risco de TDAH en 1,5, mentres que un opeso ao nacer inferior a 1.500 grs. o fixo por 2,1. Así mesmo, o feito de presentar unha baixa puntuación no Test de APGAR tamén multiplicou o risco de presentar o trastorno (en 1,5 se o APGAR<7, e en 2,8 se o APGAR<4).
Outras dificultades como o feito de presentar fisuras labio-palatais, tamén ocorreron máis frecuentemente nos adultos con TDAH (2,8 veces maior risco) ou a presenza de epilepsia na nai (1,7).
Na gráfica podes vero risco obtido para o TDAH segundo a idade xestacional (en semanas) ao nacemento.
Como conclusión, os autores sinalaban que este estudio amosa por primeira vez que o risco de desenvolver TDAH asociado a condicións desfavorables na xestación e parto pervive ata a idade adulta.
Tamén subliñan o feito que na actualidade as taxas de nacementos prematuros está a aumentar paulatinamente, así como as taxas de supervivencia de bebés nados con prematuridade extrema, polo que recomendan manter os esforzos para a prevención das consecuencias adversas xestacionais.
O artigo comentado é: Halmøy, A., Klungsøyr, K., Skjærvenc, R. e Haavi, J. (2012). Pre- and Perinatal Risk Factors in Adults with Attention-Deficit/HyperactivityDisorder. Biological Psychiatry, 71, 474?481. |
|
|
|
|
|
|
