Lecturas sobre o Trastorno por Déficit de Atención con Hiperactividade |
|
|
|
|
O meu perfil |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
O baixo peso e o nacemento prematuro poden predispoñer ao TDAH |
|
Noutra entrada anterior na que comentabamos a relación de determinados factores ambientais co risco de desenvolver TDAH, temos falado do estudio de Aarhus, un traballo no que se seguiu a miles de nenos e nenas nacidos nesa localidade danesa
Nesta entrada comentaremos os resultados atopados polos investigadores sobre a relación entre o baixo peso ao e a prematuridade nacer e o risco de desenvolver TDAH.
Segundo os resultados do estudio, os nenos e nenas nacidos antes das 34 semanas de xestación presentan tres veces máis posibilidades de ter TDAH que os/as nacidos/as a termo. Así mesmo, os nacidos entre a semana 34 e a 36 teñen un 80% máis de posibilidades de teren TDAH.
Por outra banda, entre os nacidos a termo, o baixo peso tamén resultou ser un factor de risco para o TDAH: Os nacidos con menos de 2.500 gramos (de 1.500 a 2.499) presentaron o dobre de risco que os nacidos con máis de 3.000 gramos ao nacer, mentres que para os nacidos con un peso entre 2.500 gramos e 3.000 o incremento do risco foi dun 70%.
A vía pola que estes factores afectan aos nenos e nenas non está aínda clarexada. Unha posibilidade é a falta de osíxeno dane o complexo estriado dos ganglios basais (unha rexión cerebral implicada no desenvolvemento do TDAH) e se incrementen o número de receptores dopaminérxicos nas neuronas desa zona.
Numerosos estudios se tiñan dirixido previamente a examinar a relación entre o TDAH e a prematuridade/baixo peso, mais xeralmente os nenos e nenas estudados eran de moi baixo peso (<1.500grs.) así como de menos de 34 semanas de xestación. Sen embargo o estudio de Aarhus veu engadir evidencia de que en condicións consideradas como menos desfavorables, persiste ?aínda que en menor medida- un incremento do risco de presentar TDAH.
Recentemente, outro estudio en Holanda vén de confirmar resultados semellantes: Nun estudio levado a cabo con 377 nenos e nenas que non presentaron ao nacer problemas que requirisen coidados intensivos e tiñan unha idade xestacional media de 34,7 semanas, foron avaliados cando tiñan oito anos e foron comparados con outros 182 nenos da mesma idade nacidos a termo. Entre outros aspectos estudados (especialmente dificultades escolares) tamén apareceron un número maior de problemas relacionados co TDAH (de modo especial, os relacionados co déficit atencional) no grupo de nenos e nenas prematuros.
Os artigos comentados son:
Linnet, K.M., Wisborg, K., Agerbo, E., Secher, N.J., Thomsen, P.H. e Henriksen, T.B. (2006). Gestational age, birthweight and the risk of hyperkinetic disorder. Archives of Disease in Childhood, 91(8):655-660
van Baar, A.L., Vermaas, J., Knots, E., de Kleine, M.J.K. e Soons, P.(2009) Functioning at School Age of Moderately Preterm Children Born at 32 to 36 Weeks' Gestational Age. Pediatrics, 124: 251-257
|
|
|
|
A inatención dos nenos pequenos é un preditor de malos resultados académicos na Secundaria |
|
Nun post sobre o Experimento Marshmallow comentabamos a influencia do autocontrol dos nenos pequenos tiña a longo prazo sobre rendemento escolar.
Recentemente vén de publicarse un estudio no que se aborda o efecto que os síntomas de inatención observados en nenos e nenas de Educación Infantil teñen sobre o rendemento escolar moitos anos despois: cando están a rematar a Educación Secundaria.
O mesmo publicouse na revista Pediatrics e os seus autores son Joshua Breslau, profesor da Universidade de California en Davis, e os seus colaboradores. Leva por título: ?The Impact of Childhood Behavior Problems on Academic Achievement in High School?(O impacto dos problemas condutuais infantís no rendemento académico na Secundaria).
Para o mesmo empregáronse datos recollidos inicialmente pola nai Breslau, Naomi Breslau, que hai décadas era investigadora en Detroit. Naquel entón recolléranse os datos de un milleiro de nenos e nenas e ?finalmente- avaliárase a 823, aos que se lle fixeron probas sobre o seu CI, datos familiares, sociais, etc. e tamén se valorou a presenza de síntomas de diferentes trastornos condutuais, entre eles, os de inatención.
Dita avaliación fixérase cando estes pequenos estaban a cursar o último ano de kindergarten (Educación Infantil) e, once anos despois, cando estaban no último ano de instituto e contaban con 17 anos foron novamente avaliados 693 destes rapaces no seu desempeño en matemáticas e lectura.
Entón empregando a técnica de regresión múltiple, analizouse en qué sentido influíran os seus síntomas infantís na súa marcha acadcémica. Mediante a técnina de análise empregada controlouse a influencia de outras variables comoo CI, o lugar de residencia, o nivel educativo materno e o estado familiar. É dicir descontouse o seu efecto de maneira que non influíse nos resultados.
Aínda que outros síntomas observados na infancia non resultaron ter unha influencia significativa nos resultados de matemáticas e lectura, o grao de síntomas de inatención si apareceron significativamente relacionados co rendemento escolar aos 17 anos. De tal maneira que, como concluíron os investigadores, a inatención das nenas e nenos pequenos, constitúe un bo predictor do seu rendemento escolar a longo prazo.
De tal maneira, como sinalou Breslau, ?ao identificar os problemas de atención como os de máis importantes consecuencias a longo prazo sobre o rendemento escolar, este estudio axudaranos a decidir sobre que concentrar os nosos recursos para intervir preventivamente?.
O artigo comentado é: Breslau, J., Miller, E., Breslau, N., Bohnert, K., Lucia, V. e Schweitzer, J. (2009). The Impact of Early Behavior Disturbances on Academic Achievement in High School. Pediatrics, 123: 1472-1476
|
|
|
|
|
|