Este caderno dos de Noriega, adicado ao poeta Antonio Noriega Varela, pretende ser unha xanela aberta a todo o mundo que queira coñecer a infinda sensibilidade poética do "Bardo da Montaña" e "Cantor do Ermo". Calquera pode facer uso desta bitácora e deixar a súa opinión ou comentario nela.
Sexan benvidos e benvidas!.
Graciñas por visitarnos.
xosedenoriega@gmail.com
|
|

|
O Cantor do Ermo |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
VERSOS NON RECOMPILADOS POLO AUTOR |
|
 A OS MINDONIENSES D? AMÉRICA
¡Asi Dios vos día o ceyo
como agradez? o regalo,
que desd? a Atenas d? o Plata
me remitides, paisanos.
A miña musa brañega
xamáis aspirou a tanto:
pra colmo d? o seu argullo
abóndalle ben o aprauso
d? os rústicos, que venero,
d? as montañesas, que alabo;
nin me fixerades, creyo,
tan lisonxeiro agasallo,
si non vos vendase os ollos,
meus amigos, o amor pátrio?
Anque regarlles non vemos
o chau alleo c? o pranto
¡debe ser negr? a tristeza
d? os probiños emigrados!,
que asi m? honran, porque préles
son os meus versos halagos
d? esta mimosa terriña,
d? este pobo hespitalario,
qu?está ?máis morto que vivo-
d? as montañas no regazo.
Queir? a Virxe d? os Remedios,
xenerosos conterráneos,
que non me encerren na caixa,
sin que antes logre abrazarvos!
Pra unha romaxe vos cito
d? as que alegres celebramos,
á sombra d? os castiñeiros,
n? aqueles frolidos campos!
Y-anque os tempiños d? agora
xa non son tempos pasados,
porque mi madre querida
m? espera no campo santo,
ô son d? a gaita gallega,
que incita os meus antusiasmos,
rodeado de vosoutros,
y-alzando a cunca de barro,
hei de brindar, conveciños,
pol-a redención de escravos!,
y-habemos de pedir todos,
que Dios confund? os tiranos!!
Antonio Noriega Varela
Mondoñedo, 7 Junio 1910
|
|
|
|
|
|