Este caderno dos de Noriega, adicado ao poeta Antonio Noriega Varela, pretende ser unha xanela aberta a todo o mundo que queira coñecer a infinda sensibilidade poética do "Bardo da Montaña" e "Cantor do Ermo". Calquera pode facer uso desta bitácora e deixar a súa opinión ou comentario nela.
Sexan benvidos e benvidas!.
Graciñas por visitarnos.
xosedenoriega@gmail.com
|
|
|
| O Cantor do Ermo |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| Brancura |
|
Candidiña Fernández-Noriega Bello, filla do poeta
(Fala a musa dos píncaros)
Dice ela:
-¡baixarei ós vales!;
quero ver as cerdeiras
coa airosa pompa das froriñas brancas,
mimos da primavera?
E indócil xenio da montaña altiva,
arrogante contesta:
-¡Nin armiños, nin frores, nin escumas!;
si fala Dios lles dera
ós seixos albos da fragosa encosta
i á mística azucena,
acordes, ¡oh insensata!, gritarían:
¡Brancura a das folerpas!
Do Ermo
Antonio Noriega Varela
|
|
|
|
|
| Laverquiña? |
|
(Carmiña Fernández-Noriega Almansa, filla do poeta)
Laverquiña que te axotas
das degaradas gueivotas
oindo o salvaxe berro;
musa, que a mariña extrañas,
olla as azules montañas
¡desde as plaias do desterro!
Esquence o mar, lembra o gado
miúdo, i o regalado
vivir, ¡as tumbadas festas!,
i as cantigas dos pastores,
que fan grinaldas coas frores
amareliñas das xestas.
Do Ermo
Antonio Noriega Varela
|
|
|
|
|
|
|
