Este caderno dos de Noriega, adicado ao poeta Antonio Noriega Varela, pretende ser unha xanela aberta a todo o mundo que queira coñecer a infinda sensibilidade poética do "Bardo da Montaña" e "Cantor do Ermo". Calquera pode facer uso desta bitácora e deixar a súa opinión ou comentario nela.
Sexan benvidos e benvidas!.
Graciñas por visitarnos.
xosedenoriega@gmail.com
|
|
|
| O Cantor do Ermo |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| As froliñas dos toxos |
|
Quero expresar publicamente (e que endexamais esquecerei nentramentras viva) o meu fondo agradecemento, ademiración e agarimo a Ana María Fernández-Noriega Almansa pola fermosísima declamación que nos adicou fai un ano na homenaxe ao seu pai Antonio Noriega Varela, co gallo de lembrar os sesenta anos do seu pasamento:
As froliñas dos toxos
¡Nin rosiñas brancas, nin claveles roxos!
Eu venero as froliñas dos toxos.
Dos toxales as ténues froliñas,
que sorríen, a medo, entre espiñas.
Entre espiñas que o ceio agasalla
con diamante-las noites que orballa.
¡Oh do iermo o preciado tesouro!:
as froliñas dos toxos son de ouro.
De ouro vello son, mai, as froliñas
dos bravos toxales, ¡das devociós miñas!...
|
|
|
|
|
| A bendición da mesa |
|
Bendición da mesa
Bendecíde-nos, Señor, a mesiña que puxémos, i-abastámos, segundo a vosa vontade, e, como un invisible convidado, non vos separedes xamáis da nosa beira.
Estes sabrosiños froitos a os vosos campíñol-os debemos, que están aseñoreados por tanto ceio.
Ós vosos deleitosos campiños, que fan a nosa humanidade tan mesquiña, tan probe, sempre que os atravesamos.
O pan mudache en Carne, i-en Sangre volvích-o viño?
Torna as nosas paroliñas en amores, e no nos falte, cando d´eiquí sallámos, a limosna dun voso recadiño, s´inda daquela fósemos desencamiñados. Para que nosa Señora, a Virxe María, nos vexa axuntadiños na vosa paz eterna, sempre nova.
¡¡Trál-as tempestades!!
Ramón Suriñach Sentíes
Prosa do escritor catalán traducida por Antonio Noriega Varela.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
