Este caderno dos de Noriega, adicado ao poeta Antonio Noriega Varela, pretende ser unha xanela aberta a todo o mundo que queira coñecer a infinda sensibilidade poética do "Bardo da Montaña" e "Cantor do Ermo". Calquera pode facer uso desta bitácora e deixar a súa opinión ou comentario nela.
Sexan benvidos e benvidas!.
Graciñas por visitarnos.
xosedenoriega@gmail.com
|
|
|
| O Cantor do Ermo |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| A rifa de Milagrosa |
|
Voubos a contar un caso
que a unhos mozos lles pasóu,
aló na festa de Oirán
dun premio que lles tocóu.
Na festa da Milagrosa
rifaron un bon lacón,
unha botella de coñá,
vinte pesos e un roscón.
Acordaron pró Domingo
todos unha reunión,
de xuntarse na Retorta
prá degostare o lacón.
Nilo veuse co lacón
con el debaixo do brazo:
Iste vou levalo eu
i a coñá trai-na Ribazo!.
Di o fillo do Xaquino:
Himos tar ata o amencer!.
Como o lacón e moi grande
dara-nos moito que comer.
Vén Vicente de Cornide
que escomeza a apalpalo,
e di Moncho de Berto:
parece que ta inchado?.
Nilo foise moi contento
logo a súa casa chegóu,
amarrou-no nun cordón
e na cociña o colgóu.
Levántase Dadolino
e ó velo lacón colgado,
pergúntalle apurado:
Onde fuche compralo?
Sorpresa a do Cubano:
-Has traído una gran cosa!
vai Nilo e lle contesta:
-Tocoume na Milagrosa!.
Dadolino foi catalo
cun carabullo de toxo,
e ó momento de furalo
cheiraba que daba noxo.
Nilo quedouse cortado
ó ver que taba podrido,
e prá que os outros o visen
levóulle-lo a Pedrido.
Alí se xuntaron todos
pra poder despedazalo,
logo de todo, nun intre
tiveron que tiralo.
Despois marcharon prá Arroxo
facer unha merendada,
na que de paso beberon
a coñá que lles sobrara.
Asi acaba señores
un dos premios mais alegre.
Quen non queda escarmentado
de coller gato por lebre?.
Bernabel
|
|
|
|
|
| MANUEL MARIA |
|
Unha ermida i unha estrela
dende Fondós vendo estou.
Antón Noriega Varela,
con que emoción vos cantou!.
Andiven por Foz pasmado
vendo a paisaxe vilega
i a percurar afanado
os poemas de Noriega...
Perguntei por don Antón
a un veciño, a outro veciño.
Latexos da súa canción
levaba o vento mariño...!.
Levaba o vento na voz
milagres do seu cantar...!.
I eu andiven todo Foz
por Noriega a perguntar!.
O gran Noriega Varela
da Montaña e da Mariña!.
O centilar dunha estrela
suco e timón ilumiña...!
|
|
|
|
|
| DÍA DAS LETRAS 2008 |
|
DÉBEDA
Quen non lles debe favores
ás nosas belidas frores
que douran a nosa terra
nos amenceres crariños
e as miman os galeguiños
cando subimos a serra?.
Quen se decata das cores
louvadas por escritores
dende os confins da Fisterra
por cómaros e camiños
rimando tenros versiños
que o Cantor do Ermo non erra?.
Pepe de Noriega
Día das Letras Galegas
17 do 2008 'Mes das Frores'
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
