Este caderno dos de Noriega, adicado ao poeta Antonio Noriega Varela, pretende ser unha xanela aberta a todo o mundo que queira coñecer a infinda sensibilidade poética do "Bardo da Montaña" e "Cantor do Ermo". Calquera pode facer uso desta bitácora e deixar a súa opinión ou comentario nela.
Sexan benvidos e benvidas!.
Graciñas por visitarnos.
xosedenoriega@gmail.com
|
|
|
| O Cantor do Ermo |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| UNHAS PALABRIÑAS |
|
¡Hei de ter que contar, si sallo con vida desta arroutada! Val Dios que eu son Xan de bon barato e nalgo se ha de invirtir un home mentramentras que non chegan as Páscoas pra ir ó galo as Coruxeiras. Esto é o que a min me ten conto; pero un señorito da vila, que seique imprenta os boletís e sabe máis que o demo, mandoume unha manada de versiños saudosos pra que llos acaloumiñe. ¡Meu querido! Ou se fai as once ou iñora, quizaves, que os probes peisanos sempre andamos envoltos no esterco, e ¡mal podemos apaxar ós que non son do noso hábito!.
A min bastante me tardaba que se acabase a Coresma e que viñesen os galos, ¡Non que logo! . De vello xa non queren a un máis que pra afaldrar os tizós ou pra atoar un pozo. ¡Buba!...
A. Noriega Varela
|
|
|
|
|
| MARÍA ABRAIRA ROBLEDO |
|
A la memoria de
María Abraira Robledo
Maestra nacional.
26-3-42
En la aurora de la vida
vió el sol llegar a su ocaso,
y dando hacia el cielo un paso
quedó en la tumba dormida.
Recordádla, pues, con calma
y no lloreis sus dolores,
que en su tumba nacen flores
con la esencia de su alma.
A. Noriega Varela
1942 |
|
|
|
|
| BENITA DE LA TORRE |
|
BENITA DE LA TORRE
(bisabuela materna del poeta)
VIUDA DE ANTONIO VARELA
-Pasadizo de la Plaza- (Mondoñedo)
Falleció el 25 de Mayo del año 1852, a los 65 años.
Hijos:
Jacinta, viuda de Antonio Orol.
Antonia, casada con D. Juán Noriega
María, casada con José de Castro
Pascual, soltero
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
