Este caderno dos de Noriega, adicado ao poeta Antonio Noriega Varela, pretende ser unha xanela aberta a todo o mundo que queira coñecer a infinda sensibilidade poética do "Bardo da Montaña" e "Cantor do Ermo". Calquera pode facer uso desta bitácora e deixar a súa opinión ou comentario nela.
Sexan benvidos e benvidas!.
Graciñas por visitarnos.
xosedenoriega@gmail.com
|
|
|
| O Cantor do Ermo |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| Fresca rosa |
|
Á Señora de Belén
(En Galdo)
?...no hubo lugar para ellos en el mesón?
(San Lucas)
¿De Belén?... ¡Miña xoia!
Aló en Noite ben sonada
xente ruín com'a tiña,
coidando que era probiña,
non lle quixo dar pousada.
¡N' a agarimaran señores!;
mais, xa que escuros pastores
correron pra a espalecer,
gozosa cos moradores
dos agros se quere ver.
Lembrándose da vaquiña
que abafou ó Salvador,
santifica alba ermidiña
ora na verde terriña
de Nicomedes Pastor.
¡Rosada, Garrida Aurora!,
i alí está pra ben secar
lagrimiñas de quen chora...
E cando ás maus do Filliño
vai pousarse un paxariño,
asegura A Tradición
que lle leva no biquiño
fresca rosa: unha oración.
Do Ermo
Antonio Noriega Varela
|
|
|
|
|
|
|
