Os de Noriega



Este caderno dos de Noriega, adicado ao poeta Antonio Noriega Varela, pretende ser unha xanela aberta a todo o mundo que queira coñecer a infinda sensibilidade poética do "Bardo da Montaña" e "Cantor do Ermo". Calquera pode facer uso desta bitácora e deixar a súa opinión ou comentario nela.
Sexan benvidos e benvidas!.
Graciñas por visitarnos.
xosedenoriega@gmail.com


O Cantor do Ermo
 Espazos
 Fotoblogue
 Enlaces
 Busca por calquer elemento nesta bitácora
 Atopar blogues galegos
 No faiado
 Artigos morniños
 Artigos destacados

OUTRO PERSOEIRO REAL DA NOVELA 'A BESTA'
CASONA DE POLICARPO-MONDOÑEDO
Persoeiros da novela, que existiron na realidade e que estaban moi relacionados co Carlismo Mindoniense

En las páginas 66 y 67 de la novela de Patricio Delgado Luaces, ?Xan de Masma? titulada ?A Besta?, el autor hace una descripción de un personaje liberal de Mondoñedo, de manera un tanto despectiva y con tono burlesco. A continuación transcribimos al pie de la letra esas dos páginas: ?Figuradevos unha pipa de aceite posta de punta sobre dous zancos de media vara, e unha piruleira encima, pois a pipa era o bandullo de don Policarpo, os cortos zancos as dúas pernas que o sostiñan, e a piruleira, a cabeza que se encaixaba nos hombros que dun a outro tiñan a carreira dun can. Avogado ou abobado, como ás veces escribía, finxindo cabucarse un escribano do pobo, cando encabezaba algún alegato feito por aquel. Heleogábalo que coma o seu colega romano, poñía medo o ver aquel palleiro de grasa e carne, nada tiña de sabio, pero si non sabía moitas leises, sabía en cambio moita gramática parda para envolver o desgraciado que lle hipotecaba unhas terras, e quedarse con elas; e para muxir a vaca electoral, según veremos, facendo que cada deputado que polo pobo salía, lles deixase, cando menos, vinte mil reás de ganancia. Xa fora rico ó nacer. Fillo dun boticario que fixera cartos con píldoras de fariña, e que educou o seu vástago con tanta moralidade que entre os dous tiñan unha muller, pois a mai rebentou ó parir aquel fol de sebo, había chegado ós cincuenta anos sin casarse, comendo coma un buitre, bebendo coma un mosquito, e despois de chea a panza viña a danza, e as probes das criadas apagaban o lume, pois era tan rixoso como Mahoma que nunha noite folgaba cas súas catro mulleres?pax christi?.
El nombre real de la persona a que se refiere el pasaje de la novela, descrita por el autor de esta forma grotesca, es D. Policarpo Carrera Barrera, natural de la parroquia de Santiago de Baroncelle, ayuntamiento de Abadín (Lugo), residente en la calle Perejil de Mondoñedo -actualmente de Pardo de Cela-(*) y de profesión abogado. Era hijo de D. Felipe Carrera y de Dª Antonia Barrera, también naturales de Baroncellle.(1)
En los libros de actas del Ayuntamiento de Mondoñedo aparece su nombre como 2º teniente de alcalde el 1 de enero de 1.848, aunque no puede concurrir a la toma de posesión por encontrarse enfermo y es designado para la sección de hacienda.(2)
Aparece como Presidente de la Corporación mindoniense (Alcalde) en el acta levantada el 1 de enero de 1.851.(3) El 1 de enero de 1.852 cesa por virtud de la nueva elección de concejales y deja de aparecer después del 2 de enero del año 1.871. Por estas fechas formaban parte de la corporación mindoniense, además de D. Policarpo: D. José María Lage, D. José Kampeling, D. José Vivero, D. Francisco Alonso, D. Antonio Novo, D. Manuel Núñez, D. José María González y D. Manuel Pardo, entre otros.(4)
D. Policarpo Carrera Barrera, abogado y propietario, falleció en Mondoñedo el 6 de mayo de 1.876, a las seis y media de la tarde, a la edad de 66 de años.(5)

***

(1)- Archivo Municipal de Mondoñedo, censo de población del año 1.856, carpeta 2.250.
(2)- Archivo del Ayuntamiento de Mondoñedo, libro de actas 1.846/50, carpeta 964.
(3)- Archivo del Ayuntamiento de Mondoñedo, libro de actas 1.851/55, carpeta 965.
(4)- Archivo Municipal de Mondoñedo, actas 1.861/70, carpeta 967.
(5)- Registro Civil de Mondoñedo, Sección tercera, Tomo VII, folio 9, número 117.
___

(*) ?A Besta?, página 65: ?Un casarón con máis ventanas que un colexio, capaz de albergar drento un batallón. Que cheiraba a vello polo cor das paredes, feitas de cantería da que se colle no monte de Tronceda? con baixos e tres pisos??

Comentarios (0) - Categoría: DATOS BIOGRÁFICOS - Publicado o 01-10-2009 17:58
Ligazón permanente a este artigo
© by Abertal
Edizón e deseño de Pepe de Noriega. Rúa de Josef Febrero, nº 22, C.Postal 27740, Mondoñedo (Lugo). Este blog é un sitio co exclusivo fin de difusión cultural da vida e obra de Antonio Noriega Varela e familia. Permítese a reproducción parcial ou total de todos os contidos. Todos os artigos que integran este espazo foron editados de forma gratuita o mesmo que a inclusión dos iconos da web na parte superior da portada. As imaxes incluidas proceden de diversas fontes e responden á soa finalidade de acompañar o contido cultural deste sitio. Os comentarios, Logos e Marcas son propiedade dos seus respectivos autores. De contado ollarán vostedes algunhos dos dialeutismos mindonienses máis enxebres, dun galeguista non político.
A normativa lingüística destes contidos?: quen fai algo aplica a súa. Porque o que escribe en galego por mal que o faga, pon algún grau de area na moreada. Porque di un dito: Axuntando pingotas formas un cirio.
(Benito Losada)
www.blogoteca.com/noriegamindoniense/

Warning: Unknown: Your script possibly relies on a session side-effect which existed until PHP 4.2.3. Please be advised that the session extension does not consider global variables as a source of data, unless register_globals is enabled. You can disable this functionality and this warning by setting session.bug_compat_42 or session.bug_compat_warn to off, respectively in Unknown on line 0