Este caderno dos de Noriega, adicado ao poeta Antonio Noriega Varela, pretende ser unha xanela aberta a todo o mundo que queira coñecer a infinda sensibilidade poética do "Bardo da Montaña" e "Cantor do Ermo". Calquera pode facer uso desta bitácora e deixar a súa opinión ou comentario nela.
Sexan benvidos e benvidas!.
Graciñas por visitarnos.
xosedenoriega@gmail.com
|
|
|
| O Cantor do Ermo |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| REMEDIÑO CASEIRO |
|
(A J. Trapero Pardo, pectore toto!)
-Pra librarme dos rigores
dun zunido..., entrado en días,
¿que ensinan rancios doutores?
-Pois...Heráclito, que chores.
-¿E «Pelúdez»?
-iQue te rías!
Do Ermo
Antonio Noriega Varela
|
|
|
|
|
| ¿QUE DIRÁN? |
|
¿Que dirán, que dirán as lindas mozas
de Romariz mañá?
Porque lles din palabra de que iría
á festa do San Juan,
mentras non cerre a noite, dirán elas:
«si non morreu, virá».
I eu ¿que lles hei decir, cando as atope,
para as desenoxar?;
¿que lles hei de decir?, ¡crueles novas!:
que morreu miña mai.
Do Ermo
Antonio Noriega Varela
|
|
|
|
|
| SANTIÑA... |
|
Santiña churrusqueiriña,
maja Virxe dos Remedios,
a miña mai -santa amiga,
que de Dios goce no ceio-
xa saberás que a levaron,
tras da cruz, pró cemiterio;
i ora, si Tu no me amparas,
desamparado me vexo,
i ora, si no me recolles,
quen me recolla non teño,
santiña churrusqueiriña,
orgullo de Mondoñedo
Do Ermo
Antonio Noriega Varela
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
