Este caderno dos de Noriega, adicado ao poeta Antonio Noriega Varela, pretende ser unha xanela aberta a todo o mundo que queira coñecer a infinda sensibilidade poética do "Bardo da Montaña" e "Cantor do Ermo". Calquera pode facer uso desta bitácora e deixar a súa opinión ou comentario nela.
Sexan benvidos e benvidas!.
Graciñas por visitarnos.
xosedenoriega@gmail.com
|
|
|
| O Cantor do Ermo |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| REGINA PACIS |
|
(Pra Clotilde Paz López)
Nena, irisado encantiño,
que a esperanza ón ventaniño
d' «O Progreso» leda asomas
(engalanado o corpiño
co simbólico ramiño
privativo das palomas),
inda que, zafio, te tilde
o vulgo de montaraz,
na nosa faliña humilde,
si non che amarga, Clotilde,
sigue acenándolle á paz.
¿Acenar dixen? ¡Mal digo!,
mentras o Gafo Enemigo
i a fame valen naciós,
pra ti os vilares dan trigo
e sempre a Paz vai contigo,
como con Lugo está Dios.
¡Ea xa, flor!, devotiña,
prende, lista, a mantilliña
e, pois tes alas, ¡non andes!
pra ben repartila, e axiña;
poder ten súa madriña
a Virxen dos Ollos Grandes.
Do Ermo
Antonio Noriega Varela
|
|
|
|
|
| LAMAS CARBAXAL |
|
«Non enxergaba», dicen... ¡Tolería!:
comparade unha miña poesía
cos versos meigos do inmortal labrego,
i habedes confesar que Lamas vía,
i habedes de notar que eu son o cego.
Do Ermo
Antonio Noriega Varela
|
|
|
|
|
| SAN PEDRO DE MEZONZO E ROSALÍA |
|
Cantor da «Vida e dulzura»:
pra che render preitesía
meu estro, en balde, procura
rezusitar a Ternura
saudosa de Rosalía.
Dios Padre, ¡a Salve!..., poñela
sobre a máis remota estrela,
¡chico preito pra te honrar!;
pro en canto a rezaba Ela,
xa esmorecendo..., ¡ai, daquela
te quixera eu incensar!
Do Ermo
Antonio Noriega Varela
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
