Este caderno dos de Noriega, adicado ao poeta Antonio Noriega Varela, pretende ser unha xanela aberta a todo o mundo que queira coñecer a infinda sensibilidade poética do "Bardo da Montaña" e "Cantor do Ermo". Calquera pode facer uso desta bitácora e deixar a súa opinión ou comentario nela.
Sexan benvidos e benvidas!.
Graciñas por visitarnos.
xosedenoriega@gmail.com
|
|

|
O Cantor do Ermo |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Novas alumaradas de Bernabel |
|

Dando por rematada a recolleita de coplas adicada a toda clase de animales domésticos que se poden atopar nunha aldea, Suso de Bernabel deixounos un novo capítulo que escomezamos hoxe aquí coa súa inimitábel forma de ollar como se fixeron e desenrolaron as primeiras traidas de auga para as casas nas aldeas.
A TRAÍDA DA AUGA
(De Guillade)
Os veciños de Guillade
de sacado dous ou tres,
todos quedaron en seco
xa pasa moito dun mes.
Pró, os que téñen alxibe
según nos di a xente,
anque nun ano non chova
o alxibe sempre enche.
Han chamalos a unha xunta
a eses dous ou tres señores,
pois xa teñen acordado
de poñer os contadores.
Iso ta moi ben pensado,
e con iso xa creo que basta,
despois xa se pagará
cada un polo que gasta
A todo dixo Bernabel:
¡Hai que enterarse primeiro!.
Que se o manantial non mana
isto éche gastar o diñeiro.
Escomezaron por vixiar
se o depósito verquía,
porque lle tiñan cerrado
e casde nunca se enchía.
Dixo ?Toño de Benito?
e máis ?Nilo do Varelo?:
¡O depósito está roto
e a culpa foi do ?Tabuelo?!
¡...Habendo albañís ben cerca
e ir buscalos a outro lado...!.
-Deixáron-lles todo roto.
-¡Tívo-lles empregado!
Andiveron cavilando
quen voltarían a chamar.
Díxolles ?Manuel do Niño?:
¡Eu mesmo o vou amañar!
Meteuse no depósito.
A paleta preparada.
Xa dixéron as mulleres:
¡Vai quedar peor que estaba!
A ouvir estas palabras
Manuel non dixo nada,
deseguida saliu prá fora
sen dar unha paletada.
Propúxolles Donisio
de vestilo de ladrillo,
entre todos acordaron
de iren chamar ó ?Aldillo?.
Díxolles cando alí chegou:
Isto ha de levar moito tempo.
Xa podedes ir traendo
ferro, ladrillo e cemento.
Deixámoste avisado:
Que quede mal non queremos,
non chores o material
que se non chega volvemos.
O día seis de Xaneiro
fixeron unha reunión,
prá repasaren as contas
alí na casa de Antón.
Despois ?Xesús da Valiña?,
antes de que naide marchara,
deixóu quedar o diñeiro
prá que Antón os convidara.
Ista polémica traída
deulles moito que facer,
agora está arranxada
mentras non volva a verter.
Bernabel
|
|
|
|
Deixa o teu comentario |
|
|
|
|