Este caderno dos de Noriega, adicado ao poeta Antonio Noriega Varela, pretende ser unha xanela aberta a todo o mundo que queira coñecer a infinda sensibilidade poética do "Bardo da Montaña" e "Cantor do Ermo". Calquera pode facer uso desta bitácora e deixar a súa opinión ou comentario nela.
Sexan benvidos e benvidas!.
Graciñas por visitarnos.
xosedenoriega@gmail.com
|
|
|
| O Cantor do Ermo |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| A Saudade |
|
(Tortura, con punzante delicia)
Sol a queima, i auga a molla,
i anda a probiña sen guía,
buscando quen a recolla,
desque morreu Rosalía.
Pisa cardos, pisa abrollos,
i a penas o sol se pon,
coas lagrimiñas nos ollos
entra no meu corazón.
Vén, de mansiño, coa lúa...
¡Dios sabe de donde chega!
Portugal dice que é súa,
i as brétemas que é gallega.
¡I a enmeigadora sorrí!,
méntre-la festexo eu,
porque se demora aquí,
si é certo que alá naceu.
¡Hai nestes ermos lugares
branca ermida!,
i us penedos, i us pinares,
que lle cautivan a vida...
Sol a queima, i auga a molla,
i anda a probiña sen guía,
buscando quen a recolla,
desque morreu Rosalía.
?Do Ermo?
Antonio Noriega Varela
|
|
|
|
|
| Deixa o teu comentario |
|
|
|
|
|
