Este caderno dos de Noriega, adicado ao poeta Antonio Noriega Varela, pretende ser unha xanela aberta a todo o mundo que queira coñecer a infinda sensibilidade poética do "Bardo da Montaña" e "Cantor do Ermo". Calquera pode facer uso desta bitácora e deixar a súa opinión ou comentario nela.
Sexan benvidos e benvidas!.
Graciñas por visitarnos.
xosedenoriega@gmail.com
|
|
|
| O Cantor do Ermo |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| O irmau de Antonio Noriega Varela |
|
O 2 de Xuño do 2008 Andrés García Doural e José María Fernández y Fernández dan-nos a nova dun dos segredos mellor gardados polo poeta Antonio Noriega Varela. O irmau, do que nunca os biógrafos deron nova algunha, chámase Félix Ramón Pascual, nado o 20 de Novembro do 1871.
En nome da familia moitiñas grazas. Endexamais lles daremos pagado semellante achádego.
Pepe de Noriega
Bisneto de Félix
Mondañedo 2008, Mes do San Xoán
(Na foto, unha neta de Félix, miña mai) |
|
|
|
|
| Mondoñedo na Homenaxe |
|
REPRESENTACIÓN DE MONDOÑEDO NA HOMENAXE DO CONCELLO DE VIVEIRO AO POETA ANTONIO NORIEGA VARELA
Síntome fondamente conmovido como Alcalde e lector de Noriega estar aquí lembrando con todos vostedes a vida e os versos do poeta mindoniense. Eu creo firmemente que Noriega, un dos máis grandes escritores que deu para sempre a língua galega, simboliza moi especialmente o espírito desta Galicia do Norte, que é, amais dun sentido, un crisol dos ecos de todas as Fisterras. Falo da Galicia que vai dende a desembocadura do Eume e do Xubia ata o Eo. Da que ten o seu corazón na Terra Chá e as súas capitais diocesanas en Ferrol e Mondoñedo e a súa porta aberta ás Bretañas, as augas nas que desemboca o Landro, no mar que rende tributo con cada onda e cada marea ás moi nobres terras de Viveiro. Tamén a min me pasa como a tantos lectores de Noriega que conforme os anos, e por tanto a vida van camiñando, sinto a voz do poeta mais cerca, é asi con certa frecuencia, cando no noso Mondoñedo se pón o sol, e a derradeira luz do día vai dourando as torres da catedral que Noriega tanto quería, a min dame por pensar que dalgún xeito non anda lonxe o poeta. Tamén me parece telo visto algunha vez entre as mestas brétemas que envolven as terras desta Galicia do Norte, que é unha Bretaña mais, se cadra a última de todas as Bretañas posibles, camiñando polo medio da braña buscando palabras vellas. E hoxe vexoo aquí, por que en verdade, é moi certo que Noriega vivirá para sempre non solo polo que escribíu, senon por que o seu espírito habita no corazón de todos vostedes. Estou seguro, de que estea donde estea él hoxe, Noriega sentirá a lealdade á súa memoria, e ao seu afecto, e á súa poesía, que quedará para a historia a raiz da celebración de éste acto, porque as cousas que verdadeiramente importan, como a poesía, a amizade, as palabras, e o amor da terra, son para sempre.
Moitas grazas a todos.
Manuel Orlando González Cruz
Alcalde de Mondoñedo
(Fotos no enlace OLLAR FOTOS)
|
|
|
|
|
| ANDRÉS GARCÍA DOURAL |
|
Estreamos un novo apartado no blogue (DATOS BIOGRÁFICOS) ca ledicia que nos fai saber máis cousas do apelido e da familia Noriega. O artífice é o amabilísimo investigador ANDRÉS GARCÍA DOURAL, que se cruzou un día na nosa senda e como vedes, deléitanos desinteresadamente con traballos documentados que é un pracer ter ao noso alcance.
Dende eiquí o noso agradecemento por tan valiosa información de toda a familia Noriega.
Graciñas de todo corazón, Andrés. |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
