Este caderno dos de Noriega, adicado ao poeta Antonio Noriega Varela, pretende ser unha xanela aberta a todo o mundo que queira coñecer a infinda sensibilidade poética do "Bardo da Montaña" e "Cantor do Ermo". Calquera pode facer uso desta bitácora e deixar a súa opinión ou comentario nela.
Sexan benvidos e benvidas!.
Graciñas por visitarnos.
xosedenoriega@gmail.com
|
|
|
| O Cantor do Ermo |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| Escomezo do refraneiro |
|
 1
Asubíasme de lonxe
como o can que anda perdido;
eu non son muller de caza
que entenda por asubío.
2
Nos meses sen erre,
nin mariscos nin mulleres.
3
Os mariscos queren viño,
que pra auga veñen dela.
4
O que ten bo viño
non lle faltan amigos.
5
O amigo do teu viño
non o queiras de veciño
6
Se así corres como bebes,
imos ás lebres.
7
Pretendinche e non me quixeches,
heiche volver pretender;
non hai lebre que se escape
se o galgo sabe correr.
8
A perdís anda no monte seco
herba seca non a come;
a muller que non ten fillos
logo acaba co seu home.
9
Heiche de botar un tiro
rastreiriño polo chan;
á moza que non é túa
nunca lle botes a man.
10
Debaixo da miña cama
téñoche un niño de lebre
e tí debaixo da túa
telo demo que che leve.
11
Si polo san Xurxo chove,
de cen cereixas quedan nove.
12
Abril traidor;
nos non llo diremos,
inda que ...se non fose por...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
