Este caderno dos de Noriega, adicado ao poeta Antonio Noriega Varela, pretende ser unha xanela aberta a todo o mundo que queira coñecer a infinda sensibilidade poética do "Bardo da Montaña" e "Cantor do Ermo". Calquera pode facer uso desta bitácora e deixar a súa opinión ou comentario nela.
Sexan benvidos e benvidas!.
Graciñas por visitarnos.
xosedenoriega@gmail.com
|
|

|
O Cantor do Ermo |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Refranerio nº 2 |
|
 18
O que quer medrar,
ou na veira do monte
ou na veira do mar.
19
Pascuas molladas
anadas dobradas.
20
O que en xusticia teña que andar,
tres cousas ten que levar:
a verdá, sabela dicir
e que lla queiran dar.
21
O que os vinte non busca
e os trinta non ten,
pouco espera do seu ben.
22
O que os vinte non é home,
os trinta non casa,
os corenta non ten casa
e os cincoenta non é rico,
¡Arre borrico!.
23
O comerciante e o porco,
só se sabe o que ten
despois de morto.
24
O home e o can
van donde llo dan.
25
Por san Xoán
calquera burro
gaña o pan.
26
Se qués saber quen é Paquiño
¡dalle un carguiño!.
|
|
|
|
Refraneiro nº 1 |
|
 13
Queden con Dios señores
ata o ano que volvamos
e si algún de nos morremos
que no Ceo nos vexamos.
14
Auga en Febreiro
fai bon palleiro.
15
Marzo marzola
trebón e raiola.
16
Abril chorón
de cada un cento un bon.
17
Se ques que o carro cante
móllalle o eixo no río,
despois de eixo mollado
canta coma un asubío.
|
|
|
|
O por que do refrán |
|
 O refrán nace do pobo, de un para outro ou de un para un mesmo.
Por eso os hai de tódolos xeitos.
|
|
|
|
|
|
|
|
|