Faltriqueira e Berrogüetto conmoveron ao público berlinés.
A música folk de raíz española desembarcou onte na Popkomm, con sabor eminentemente galego, da man de Faltriqueira e Berrogüetto, á vez que o inconfundible selo vasco dos trikitilaris ou acordeóns da nova banda Korrontzi conmoveu ao público berlinés.
«Galicia vive un momento de eclosión musical», explicou a solista de Berrogüetto, Guadi Galego, a Efe, despois do concerto na Kulturbrauerei de Prenzlauer Berg, o barrio máis novo de Berlín, no que se celebrou a noite temática española da feira discográfica máis importante do mundo. «A nosa música vén de Galicia e é en galego, pero a contemporizas e así creamos o son Berrogüetto, que é único», resumiu a cantante desta banda, convertida en referente da música folk española desde a década dos noventa.
Este grupo, que sorprendeu con instrumentos como a gaita ou a zanfonía aos varios centenares de persoas que se congregaron no seu concerto, é un dos que mellor funciona no mercado musical internacional (dúas xiras nos últimos dez anos só en Alemaña).
En Berlín defenderon o seu cuarto traballo, «10.0», que coincide co décimo aniversario da banda, «un grupo que saíu do boom do folk e buscouse un oco no mercado con honestidade, cun son moi particular», apuntou Galego para retratar o desenvolvemento do grupo desde que sacou ao mercado o seu primeiro traballo «Navicularia».
Merecedores de dous Premios da Asociación da Crítica Alemá do Disco, aquí están en terreo grato, como quedou patente ao final da noite, cando o público pedía «outra, outra».
As polifonías das mozas de Faltriqueira volveron á Popkomm, sete anos despois, aínda que entón a feira musical celebrábase en Colonia (oeste de Alemaña). Conscientes de que a súa música, que recolle a herdanza de «cantareiras» e «pandereteiras» para fusionala con diferentes estilos musicais, «é unha música minoritaria, non é un Bisbal, nin un Alejandro Sanz», segundo explicou a EFE Teresa García, unha das catro compoñentes do grupo. «Sentimos orgullosas de mostrar as nosas raíces», engadiu.
O seu proxecto vocal vén de lonxe. Todo comezou no seu máis tenra infancia en Pontedeume, A Coruña, nunha agrupación de pobo, e saltaron á portada da revista «Folk Roots» co seu primeiro traballo homónimo, «Faltriqueira», hai unha década.
Agora estas mozas de entre 29 e 32 anos presentan o seu segundo disco «Efffecto Faltriqueira», pero «sen présas, pausadamente», como lles pide o corpo e a vida, di Carolina.
Aos únicos que non convenceu a etiqueta de «Celtic Sounds of Spain», o lema que reuniu esta noite a varios centos de persoas en busca dos sons de raíces españolas, foi aos novos talentos de Korrontzi , un grupo vasco que comezou a saír de España o pasado verán.
Maratón de 15 horas polo 15 aniversario da Sala Nasa (Santiago de Compostela)
Sábado 22 de setembro
PROGRAMA PREVISTO:
Entrada de balde ata completar o aforo (a partir das 22,30h. retiraranse as cadeiras)
12,00H. SESIÓN VERMÚ con: Os da Ría, Lilí Berlín, Bacana e Juanito Brothers.
13,30H. PRESENTACIÓN DO LIBRO "64x15", recopilación de ilustracións de Fausto para os programas da NASA, coa intervención da Comandancia da NASA e do propio Fausto
14,00H-15,30H. A COMER
15,30H. TERTULIA+CAFÉ "Compostela: a cultura da cidade ou a cidade da cultura?"
17,00H. SESIÓN DE TARDE PARA TODOS OS PÚBLICOS con: Paula Carballeira, O Circo de Pulgas Carruselo, Berrobambán, Sol Felloza, Manu Lago, Kukas, Santi Prego.
19,00H. TARDE ALTERNATIVA con: Javier Abraldes, Nut Teatro, Centro de Novas Tecnoloxías do Pico Sacro, Pisando Ovos, Diego Anido, Branca Novo, María Lado e Lucia Aldao, Rebeca Montero e Nuria Sanz, Bucanero, Tristáns, Pepo Suevos, Peña flamenca do Calpe e Samesugas.
22,45H. SESIÓN DE NOITE con: Raqueliña e Merche (aéreos), Marta Pazos e Marcos Ptt, Ugia Pedreira, CArlos Santiago, Pinto D'herbón, Clara Gayo, Uxía Senlle, Carlos Blanco, The Combo Roxo, Pepe Penabade, Quico Cadaval, Pepa Yáñez, Antón Coucheiro, Ministros do Metal, Mofa e Befa, Emma Silva, Non Residentz, No es un árbol, Ruxe Ruxe, Garada K7 e Toni Lomba&Elio dos Santos.
Cangas suprime as clases de gaita e percusión que ofrecía a Deputación desde o ano 2005
O goberno cangués descarta manter as clases de gaita, percusión e pandereita que ofertaba no auditorio desde 2005 a Deputación de Pontevedra, ás que asistiron o pasado ano 75 alumnos.
A comisión de goberno decidiu suprimir este servizo por estar en desacordo, segundo indica o concelleiro de Cultura, Xosé Manuel Pazos, coa «filosofía musical» da escola que promove o citado organismo; porque, engade, hai un problema de espazo no auditorio, ao coincidir as clases impartida pola Escola de Gaitas e Percusión dá Provincia de Pontevedra e tamén porque, asegura Pazos, existe xa unha oferta suficiente prestada polas distintas escolas que promoven os grupos de gaitas do municipio.
A Escola abrira o prazo de matrícula para alumnos novos e pechado o pasado día 17 a inscrición para os que xa cursaron estudos o ano pasado. Tanto a matrícula como as clases son totalmente gratuítas.
A Deputación custea a actividade da Escola no Salnés, Pontevedra, Vigo, O Deza e, ata este ano, no Morrazo, estudaron en total o ano pasado 451 alumnos.
Este sábado 22 de setembro celébrase unha xornada de recordo ao gaiteiro Firme de Batribán (Vilanova de Ozcos, Asturias).
Consiste na lectura dun pequeno texto frente á súa tumba ás 17.00h do poeta de Vilanova Antonín Santos Mediante, escrito en 1.919 e, acto seguido, acudirase a unha praza de Vilanova, á que se poñerá "Plaza de Firme de Batribán", para que os invitados, seguindo un turno fixado, interpreten unha ou dúas pezas.
Acudirán como invitados Pablo Carpintero, Luis Prego, "Cadava" (conxunto de gaitas de La Caridad), Vezos astures, Xosé Nel Expósito (acordeonista de Felpeyu), Juanjo Fernández, César Fernández de Leituego, Manuel Rodríguez "Nela", Otilio Fernández de A Burela, Modesto Arias de Murias, Constantino de Pasarón, Constante da Valiña e algunhas personalidades.
A Fundación Pedro Barrié da Maza presentou en Vigo o seu proxecto Cancioneros
Os Cancioneiros
"Buscar a esencia da galeguidade", ese é o obxectivo que a Fundación Barré da Maza, no marco das actividades de celebración da súa 40 aniversario, quere conseguir co seu proxecto Cancioneros baixo o que promoven a convocatoria do concurso Festival Folk Cancioneiros.
En relación á mirada cara á historia de Galicia, a organización presentou onte a reedición dos máis grandes cancioneiros galegos, o Cancioneiro de Torner e Bal y Gay, á venda a partir de hoxe, e o Cancioneiro Musical de Casto Sampedro e Folgar que sairá o próximo mes de novembro.
A directora de Barré da Maza, Marta Rei, explicou que a orixe da iniciativa debeuse a "a alta e clara demanda que existían desde as Universidades e os grupos de Folk". Realizouse, engadiu, en base a "tres patas: investigar para ofrecer materiais inéditos, ofrecer estudos críticos e engadir unha visión contextual á obra".
No acto tamén estivo presente o catedrático de Música da Universidade de Santiago e autor do estudo científico que deu froito aos dous tomos de Cancioneiros galegos, Carlos Villanueva. O experto cualificou á iniciativa como un "acerto editorial" posto que se trata dun "material do que non existen antecedentes históricos e que permite unha volta neotradicionalista ao pasado de Galicia".
Os cancioneros acompáñanse de amplos e sistemáticos estudos teóricos realizados, ademais de Villanueva, por investigadores da talla do profesor Luís Costa, o musicólogo e profesor Xavier Groba e o director do Museo de Pontevedra, Carlos Vale. Neles complétanse e complementan aspectos contextuales como a análise dos fondos existentes en Galicia, a ideoloxía que acompaña a música como estudo de símbolos ou a propia sociedade galega na que se desenvolven, entre outros moitos aspectos que "sacan aos cancioneros das bibliotecas" e fan que "sexa un patrimonio vivo", apuntou Rei.
Desta forma achégase un bo número de materiais gráficos, cartas, informes, glosarios, táboas clasificadoras, etc. que non se coñecían ata agora e que "permítennos unha mellor aproximación a eles", arguméntase desde a Fundación.
O 'Cancionero gallego', de Torner e Bal y Gay, e o 'Cancionero Musical de Galicia', de Casto Sampedro y Folgar son dúas obras de máximo interese para o coñecemento e a comprensión do rexeneracionismo galego do primeiro terzo do século XX. O primeiro deles xa se presentou hoxe, e o segundo presentarase antes de finais de 2007.
O 'Cancionero Gallego' supón un importante traballo de investigación e recompilación de arredor de 1.300 melodías da música tradicional de Galicia, na súa meirande parte inéditas, escritas en galego e castelán.
As composicións foron reunidas entre 1928 e 1932 polo musicólogo Jesús Bal y Gay en colaboración co investigador Eduardo Martínez Torner. Dentro de esta actividade de divulgación dos cancioneiros galegos, o catedrático de Música Carlos Villanueva pronunciará hoxe ás 20:00 horas na sede da Fundación en Vigo a conferencia 'O Cancionero Gallego de Torner & Bal y Gay: un modelo de rexeneracionismo cultural'.
O concurso
O Festival Folk Cancioneiros oriéntase a divulgar o patrimonio da música popular galega e a fomentar entre os grupos de folk afeccionados o interese polo repertorio dos Cancioneiros galegos de Torner e Bal y Gay e de Casto Sampedro e Folgar. Os interesados, grupos de ata 8 compoñentes e non solistas, poderán presentar as súas solicitudes antes do día 16 de decembro.
21,22, e 23 de setembro na Comarca da Montaña.
XIX Edición das Xornadas de Verán.
Complementando a programación xa publicada:
O venres teremos un CONCERTO DE MÚSICA GALEGA, na praza de Arzúa: Loretta Martin (un dos grupos que participou na pasada edición do Festigal).
O sábado contaremos cunha CHARLA SOBRE MEDIO RURAL GALEGO no Concello de Melide, onde estarán: OLGA MARIA GARCÍA AGRA (delegada da Consellería de Medio Rural na Coruña) e XOSE IGLESIAS (membro do Sindicato Labrego Galego).
O domingo 23, teremos a HOMENAXE AOS REPRESALIADOS FRANQUISTAS na praza de Arzúa coa intervención de MANOLO GARCÍA (R. Comarcal de Galiza Nova), IRIA ABOI (Secretaria Xeral de Galiza Nova) e XAQUÍN GARCÍA (Alcalde de Arzúa).
XIX Xornadas de Verán de Galiza Nova
Un ano máis, Galiza Nova, a organización xuvenil do BNG, organiza as Xornadas de Verán. Este ano as XIX xornadas de Verán serán na Comarca da Montaña, que abrangue os concellos de: concellos de Sobrado, Vilasantar, Arzúa, Melide, Toques, Boimorto,Curtis, Mesía e Santiso.
As xornadas de verán son tres días, o 21,22 e 23 de Setembro de festa, deportes, charlas, convivencia, coñecemento do país. Anímate a participar enviando a túa inscripción a nacional@galizanova.org.
A cuota de inscripción son só 15? e inclúe comida, durmida, desprazamento e actividades.
NON AS PODES PERDER!!
PROGRAMA DAS XIX XORNADAS DE VERÁN DA MOCIDADE GALEGA.
VENRES:
18.30 Saída en bus dende Compostela
19:30-20h- recepción no Concello de Arzúa
21:30- Cea no Multiusos de Arzúa
23:00- Festa-Concerto
SÁBADO
9:30 Almorzo
11:00 Visita ao Enredo do Abelleiro
12:30 Saída cara Porto de Mouros e actividades
14:30 Xantar
16:30 Saída cara Sobrado dos Monxes e visita
18.00 Saída cara Melide
19:30 Recepción no Concello de Melide
20:30 Charla sobre o medio rural galego
22:00 Saída cara o pavillón e cea
23:00 Saída de marcha por Melide
DOMINGO
10:30 Almorzo
11:30 Visita ao Museo Terra de Melide
12.30 Saída cara Arzúa
13:00 Homenaxe aos represaliados franquistas na Praza da Vila
14:30 Xantar na Área recreativa de Ribadiso
16:30 Saída cara Compostela
Convocatoria Obradoiro de Ritmo e Percusión impartido por Suso Vaamonde e Xosé Lois Romero
O Centro Coreográfico organiza esta actividade formativa, que se desenvolverá os días 8 e 9 de outubro na Coruña. De carácter teórico-practico, os contidos centraranse nas percepcións psicomotriz, auditivado ritmo, así como na execución de instrumentos de percusión.
Dirixido a Profesionais das artes escénicas (bailaríns e coreógrafos) que desexen profundizar na percepción do ritmo tanto a nivel corporal como a nivel auditivo. 15 prazas.
Data límite do 1 ao 24 de setembro
Convocatoria Obradoiro de Nova Galega de Danza impartido por Vicente Colomer e Jaime Díaz
Contido
O Centro Coreográfico organiza estoutra actividade formativa, que se desenvolverá do 22 ao 26 de outubro tamén na Coruña. O obradoiro versará sobre o concepto de danza galega que difunde a compañía Nova Galega de Danza.
Dirixido a Alumnos/as e intérpretes de danza.
20 prazas.
Data límite 5 de outubro
Información
Centro Coreográfico Galego
Complexo Deportivo de Elviña. Avda. de Glasgow s/n. 15008 - A Coruña
Telefono: 981 134 946
Fax: 981 138 294
Mail: secretaria.ccgxunta.es
Contacto: Natalia Balseiro (coordinadora)
O Cancioneiro Galego de Torner & Bal y Gay: Un modelo de rexeneracionismo cultural
Conferencia a cargo de Carlos Villanueva, autor do estudo crítico do Cancioneiro galego de Eduardo Martínez Torner y Jesús Bal y Gay, reeditado pola Fundación.
O catedrático, mediante a súa investigación e análise, ofrecerá un esclarecemento sobre algúns puntos descoñecidos até agora do Cancioneiro de 1973.
Organiza: Fundación Pedro Barrié de la Maza
Xoves 20 de setembro ás 20:00 h.
Sede Fundación Barrié de la Maza. Vigo
Entrada libre / aforo limitado
Co lume do seu primeiro disco, a incombustible banda ourensá Lamatumbá arranca unha viaxe que a levará ao Popkomm de Berlín, onde actuarán este mércores, dentro do programa 'Popsounds from Spain' do Festival, xunto a Standard e Nena Daconte.
O grupo fará correr o licor café e a verbena alá onde vaian para esquecer os músicos que deixaron a banda -o cantante Ico, Samuel Agite, Abraham el niño e Cris- e dar a benvida a timbres novos: Nico, Rafa e Sergio Zearreta,
PREGUNTA: ¿A de Berlín será unha estancia breve?
RESPOSTA: Si, houbo unha busca de locais, pero non se conseguiu máis ca ese espazo. O que máis nos gustaría sería poder traballar en circuítos europeos como outros grupos dun estilo festeiro. Espero que esa cita de Berlín axude. Os 45 minutos que nos deixen actuar serán un baleirar para intentar que pique alguén.
P: ¿Intentarán emigrar?
R: Non é cuestión de fuxir, estase moi ben na casa e queremos seguir traballando aquí, pero tamén queremos que todo o mundo vexa que a festa que se sente en Galicia pode ser universal fóra do institucional, dun xeito máis próximo e dende creadores moi novos. A maioría de nós non supera a trintena e está traballando como moitos grupos galegos. Oxalá nos toque a nós ser os representantes da verbena galega.
P: ¿Hai moito grupo festeiro tocando por Europa?
R: Galegos, non teño noticia, fóra da festa que pode montar Berrogüetto. Pero o que nós facemos está máis cerca da pachanga ou da verbena, ese estilo ao que Manu Chao empezou a darlle unha certa entidade. Non se pode obviar que temos puntos en común.
P: ¿E dentro de Galicia están emerxendo moitos grupos dese estilo?
R: Creo que si, e non que aparezan agora, senón que levan un tempo traballando. Somos unha baralla importante de xente á que non lle importa mesturar nada e que mestura electrónico con tradicional, creadores moi ceibes, que nacemos cando morreu Franco. Somos unha xeración con ganas de explorar un pouquiño de todo.
Novo disco P: ¿E que explorarán nese novo disco que están a preparar?
R: O novo disco é unha busca, que mestura un pouco de todo, dende o pasodobre ao hip hop. É unha proposta de xogo para seguir divertíndonos. Ata agora, o máis característico da banda eran os ritmos latinos e os galegos. No novo disco, estamos xogando con iso, pero ademais cada un vai xogando coas cousas que pode facer: cumbias, rock and roll nun sentido bastante clásico, algo de ska, reggae por momentos, hip hop,... Vai seguir sendo un disco de fusión, un disco cantado en galego e un disco como referente para un directo.
P: Non será un disco dos que quedan na casa...
R: Creo que Lamatumbá ten moito de grupo de directo. Eu escoiteino cando era bailador de Lamatumbá, pero non escoitaba o disco enteiro porque se me facía longo, pero o directo facíaseme curto. Esperamos que ese fenómeno se vaia equilibrando, que quen vaia a un concerto se sacie co disco e que no disco haxa esa resposta. O primeiro traballo foi soberbio para unha banda novel, pero agora hai que cumprir como banda experimentada.
P: Ademais, participan nun disco homenaxe aos Diplomáticos...
R: E cun resultado sorprendente ata para nós mesmos. Era unha canción que nos chegaba como un encargo. Barallábamos outro tema, pero ao final quedou 'Están aí!!!'. Todo o traballo, dende a gravación a masterización, fíxose con moito mimo e o resultado sorprendeunos, sobre todo para ser unha encarga, que contas con menos tempo para facelo, e no medio dunha xira tormentosa.
Foi un verán do que estamos moi contentos porque tivemos moita viaxe enriba e pouco tempo para descansar, pero aínda así, chegamos a unha solidez no son co que podemos estar tranquilos.
Un punto de frivolidade... pero sen pasarse P: ¿Como se presenta a volta do verán? ¿Manterán unha axenda apretada de concertos?
R: Agora é máis complicado ca no verán, pero temos idea de seguir tocando todo o ano en directo. Primeiro, porque todo se oxida; e segundo, porque nos gusta presentar os temas novos antes en directo. Nese sentido, o grupo sempre foi moi xeneroso co público. Sempre procuramos que a xente veña co ánimo de pasalo ben, que xa me parece unha ambición de carallo.
P: Non é tan fácil...
R: E ademais costa, porque hai unha referencia anterior do grupo, co outro cantante. Hai instrumentos que podes considerar piares, pero a voz, a nivel de imaxe e de timbre, é algo moi determinante, era unha criba importante dentro do grupo.
Ao principio había xente que me miraba cun ollo só, pero á media hora ven que estás aí arriba pasándoo ben e coa única intención de contaxiar. Fai falla esa compoñente lúdica, e Lamatumbá respecta o principio de contar algo minimamente interesante, xa que nos escoitan. A frivolidade pode ter a súa función, pero caer só niso... E dígoo con trampa, porque eu quero aportar un chisco de frivolidade á música en xeral.
Décimo aniversario P: No 2008, a formación cumpre dez anos, ¿teñen previsto celebralo dun xeito especial?
R: ¡Si, cunha torta grande! A nosa idea é gravar un disco en directo e quizais un DVD, dependendo do guapos que saiamos.
P: ¿Ábrese unha nova tempada para Lamatumbá?
R: Si, probablemente. O feito de que entre e saia xente, renova a savia do grupo, e ademais temos previsto darnos a coñecer máis fóra de Galicia.
P: Este ano xa actuaron en Euskadi e Cataluña, e parece ser que con boa acollida...
R: Si, a xente estaba moi entregada, e incluso a través de internet nos chegan mensaxes de ¿Huelva? que nos din "No entendemos lo que decís, pero nos gusta mucho vuestro rollo". A música é unha linguaxe universal que chega a todas partes.
Sábado 22 de setembro, de 12:00 da mañá a 03:00 da madrugada Maratón de 15 horas de espectáculos
A NASA entra na madurez, deixa de ser unha sala alternativa para convertirse nun teatro para toda a cidadanía. E o queremos celebrar tamén cunha festa especial, abrindo as portas da sala á cidade e ás súas xentes, propias e alleas.
E para demostrar a vitalidade dun proxecto que foi medrando coa participación de moitísima xente, o 22 de setembro abriremos as portas a partir das 12 da mañá cun espectáculo-maratón de 15 horas de duración que irá mudando a cara e os contidos cada 15 minutos. Unha festa que contará coa participación de moitos dos artistas que lle deron vida á sala durante estes quince anos: os Chévere, Mofa e Befa, Quico Cadaval, Berrobambán, Pistacatro, Carlos Santiago, Mónica García, Branca Cendán, Suso Alonso, Luis Tosar, Piti Sanz, César Mtnez. Goldi, Carlos Blanco, Kukas, Diego Anido, Marcos Ptt, Marta Pazos, Nut Teatro, Bacana, Clara Gayo, Uxia Senlle, Ugía Pedreira, Non Residentz, Ruxe Ruxe, Parto, Xacobe Martínez, A Última Rata, Samesugas, Toni Lomba & Elio dos Santos e tantos outros.
Unha festa que tamén quere recoñecer a compañía de tantos e tantas tripulantas que, co seu apoio constante, axudaron a manter o rumbo desta nave.
Antes que mirar cara atrás, preferimos enfrontarnos ao futuro. Pero os feitos están aí: desde 1992 a NASA é unha porta aberta á creación, ao encontro de artistas e espectadores, veñan de onde veñan. Un modelo alternativo de xestión cultural, liderado por artistas, sen ánimo de lucro, ben dimensionado e cunha viabilidade demostrada. Un centro de recursos artísticos independente, flexible e accesible a artistas novos e consagrados. E un proxecto de participación social, sempre atento ás preocupacións, aos conflictos e aos debates máis vivos da sociedade que nos tocou vivir. Máis de 2.000 días de actividade, 1.250 funcións de teatro, 445 concertos, decenas de proxeccións, festas, festivais, debates, exposicións... Máis de 4.000 artistas procedentes de Galiza, do resto de España e Portugal e doutros 18 países de Europa, América, Asia e África. E case 200.000 espectadores. Estes son os números. Pero o máis importante é a pegada que a NASA deixou en tanta xente e na cultura máis viva de Galiza.
Tomade nota da data...3 de novembro de 2007, lugar Chantada (Lugo).
Confirmado, resucitan Rastreros e resucita o Castañazo Rock de Chantada, aquel no que polo ano 1994 presentouse ao publico o recompilatorio "Unión Bravú!" e no lugar onde saiu á rúa o "Primeiro Manifesto Bravú".
Cunha morea de grupos nados do Movemento Bravú, que actualmente están a trunfar polos festivais galegos, e coincideindo co disco Homenaxe a Diplomáticos de Montealto, de novo é Chantada o epicentro musical galego.
Castañazo Rock 2007
3 de novembro de 2007 en Chantada
Zenzar - Rastreros - Ruxe Ruxe - Tres Trebóns - Cuchufellos - Motor Perkins - Dixebra
A vila de Chantada seguramente é o lugar que máis se achegue ao título de epicentro do Bravú e alí reuníronse Rastreros, Eskornabois, Impresentábeis, o Caimán do Río Tea, Bochechiñas, Verghalludos, Yellow Pixoliñas e os Diplomáticos de Montealto o 31 de outubro de 1994, na taberna "Caballero", da parroquia chantadina de Viana, que os da zona dicíanlle O Sistema, porque o propietario explicaba aos clientes a dieta: 'o sistema é cocido no inverno e churrasco no verán" e como corría o inverno os asistentes pegáronlle ao cocido.
Deron fe dese encontro Manuel Rivas e Alberte Casal e dalí saiu o primeiro Manifesto Bravú, hoxe nos libros de historia e no que se loitaba por defender a música do país, o cheiro das nosas cousas".
O movemento bravú serviu, polo menos, para pór en contacto xentes que adoraban a Mano Negra pero que non coñecían a uns veciños que tocaban nun grupo na aldea do lado música inspirada pola banda de Manu Chao", xustifica Xurxo Souto, ideólogo d'Os Diplomáticos de Monte-Alto. Hai exactamente dez anos aparecía na rúa o primeiro número da revista Bravú -"a publicación que sae cando a situación o require"-, integramente dedidada a reivindicar unha selección galega de futbol. Comezaba o devalo e fase final dunha corrente cultural que nacera no cerne de Galicia en 1994.
Para o responsábel do selo dixital A Regueifa, Noel Feáns, "o bravú foi o que normalizou dunha vez por todas a lingua na música". "Debemos estar orgullosos do bravú como un vasco está do rock radikal ou un alemán do krautrock", non dubida.
A xornalista María Yáñez, daquela directora do portal Bravú.net, fala da "confluencia inevitábel entre o aúxe do folk e a cultura rock" que desembocou no movemento. "Nos anos 90, en Galicia, o folk e o punk tiñan o mesmo público", asegura. Yáñez lembra "o labor teórico de Xurxo Souto" que armou "un colorario de ideas que axuntou persoas das vilas, dos barrios, das aldeas" e potenciou "a cuestión da autoestima e un certo proceso de descolonización mental". "Para min, o grunge, Tarantino e Os Diplomáticos estaban, en 1994 ou 1995, no mesmo barco", conclúe.
O bravú comezou a esmorecer antes da mudanza de século. Aquel "vive ás presas e morre mozo" do tópico rock semellou guiar a experiencia rururbana do bravú. O "bonito cadáver" que coroa o axioma semella fóra de discusión. Os consultados coinciden en rescatar o legado fonográfico da xeración. Noel Feáns analiza con contundencia: "Absolutamente todos os discos bravú parécenme imprescindíbeis, de Érguete! de Xenreira a Avante toda! d'Os Diplomáticos, de Galician people speak galego de Yellow Pixoliñas a O verme homicida de Skornabois". Para María Yáñez, o terceiro traballo de Diplomáticos, Avante toda!, condensou a madurez da xeira bravú. O escritor Santiago Jaureguizar, cabeza visíbel do que quixo denominarse "literatura bravú", comenta como adoito regresa aos longos de Rastreros, Diplomáticos ou Skornabois.
O propio Xurxo Souto enorgullécese do realizado: "O bravú demoleu apriorismos e deixou á vista que se pode facer algo con personalidade desde a periferia da periferia". "O bravú rematou porque se perdeu a tensión inicial", segue Souto.
Un ano máis, Galiza Nova, a organización xuvenil do BNG, organiza as Xornadas de Verán. Este ano as XIX xornadas de Verán serán na Comarca da Montaña, que abrangue os concellos de: concellos de Sobrado, Vilasantar, Arzúa, Melide, Toques, Boimorto,Curtis, Mesía e Santiso.
As xornadas de verán son tres días, o 21,22 e 23 de Setembro de festa, deportes, charlas, convivencia, coñecemento do país. Anímate a participar enviando a túa inscripción a nacional@galizanova.org.
A cuota de inscripción son só 15? e inclúe comida, durmida, desprazamento e actividades.
NON AS PODES PERDER!!
PROGRAMA DAS XIX XORNADAS DE VERÁN DA MOCIDADE GALEGA.
VENRES:
18.30 Saída en bus dende Compostela
19:30-20h- recepción no Concello de Arzúa
21:30- Cea no Multiusos de Arzúa
23:00- Festa
SÁBADO
9:30 Almorzo
11:00 Visita ao Enredo do Abelleiro
12:30 Saída cara Porto de Mouros e actividades
14:30 Xantar
16:30 Saída cara Sobrado dos Monxes e visita
18.00 Saída cara Melide
19:30 Recepción no Concello de Melide
20:30 Charla na sala de conferencias
22:00 Saída cara o pavillón e cea
23:00 Saída de marcha por Melide
DOMINGO
10:30 Almorzo
11:30 Visita ao Museo Terra de Melide
12.30 Saída cara Arzúa
13:00h Homenaxe na Praza da Vila
14:30 Xantar na Área recreativa de Ribadiso
16:30 Saída cara Compostela
A partir do día 14 de Setembro xa atópase á venda nos quioscos asturianos o DVD resume da primeira tempada do programa "Camín de Cantares", presentado por Xosé Ambás e dirixido por Ramon Lluís Bande.
O DVD, que se vende ao prezo de 7 euros, fai un pequeno resúme do que foron os primeiros 13 episodios de Camín de Cantares. Cunha duración de 63 minutos, os extractos van mostrando momentos das gravacións do programa con todos os informantes, ademais de 3 das reelaboraciones.
A metraxe non está dividido en capítulos e as reelaboraciones están inseridas ao principio, ao final e máis ou menos a un cuarto do vídeo resumen. Os temas reelaborados que se mostran son Ao Llau do Molín (Tuenda), As Flores do Quempu (Ambás, Pepín de Muñalén e Xuan Nel Expósito) e a Muñeira de Trabáu (Tuenda e Dulcamara).
A Asociación de Gaiteiros Galegos organiza o vindeiro sábado 29 de setembro as "Xornadas sobre o Réxime Xurídico e Fiscal para Actividades Artísticas".
Terán lugar no Auditorio da Sede da Fundación Caixa Galicia, en Santiago de Compostela, cun horario de 10:00 a 14:00 horas.
O obxectivo destas xornadas é o de informar das diferentes opcións legais, fiscais e contables das que se dispoñen para exercer actividades culturais. Serán totalmente participativas e abertas para que todos os asistentes plantexen as súas dúbidas.
Dende a AGG cremos que a normalización e a xestión adecuada destas actividades é necesaria para poder ofrecer unhas condicións de traballo seguras e uns salarios dignos.
Para asistir a estas xornadas é necesaria unha inscrición previa que deberá realizarse antes do 27 de setembro.
Esta inscrición é totalmente gratuita.
Todos aqueles interesados poderán formalizarla a través do correo electrónico: secretaria@gaiteirosgalegos.com ou ben no teléfono 986 847 074 (Roi ou Patri)
Mera homenaxeou á artista, que se subiu de novo a un escenario logo de oito anos sen actuar e dous prantándolle cara ao cancro.
Logo de oito anos e dúas operacións, Ana Kiro volveu este sábado a subirse a un escenario para cantar. A artista da Castañeda, filla predilecta de Arzúa e adoptiva (non oficial) de Mera, recibiu un baño de agarimo na localidade coruñesa da que é veciña.
Entre ciclo e ciclo de quimioterapia (desde fai dous anos pranta cara ao cancro) Ana Kiro foi tamén onte a muller valente detrás dos escenarios. Da man da Coral de Mera, o seu pobo arroupouna nunha emotiva homenaxe a case catro décadas de traballo no mundo da canción e a televisión e á coraxe fronte á enfermidade. Ela, de palabra e aínda sen cantar, a persoa máis que o personaxe, arrincou emocións entre o público cun «Non me choredes se falto, tiven unha vida boa».
No escenario foi Ana e foi a muller que perseguiu o soño de ser artista e atopouno de verbena en verbena, e na agradecida emigración, a que lle abriu os seus brazos en 1973 co xa mítico Galicia, terra meiga. Cen mil copias vendeu daquel sinxelo que a mantivo tres meses nas listas de vendas de toda España. Pouco despois, reuniría en América a 24.000 espectadores nunha velada. Non foron tantos esta noite, pero as portas do auditorio García Márquez de Mera non puideron pecharse para oíla cantar de novo, apenas catro meses logo do seu último paso polo quirófano.
A voz máis popular da Galicia de palco e orquestra, romaría e charanga, soou de novo coa propia Coral de Mera, á que ela mesma deu a coñecer nos 90 invitándoa a participar nas súas gravacións. Ás súas voces uniuse para interpretar Rosiña e á doutro rostro da Galicia televisiva ,onde Ana Kiro alcanzou éxitos profesionais e na que a esperan para conducir unha nova marca de audiencia, sumouse para despedirse, a de Xosé Ramón Gayoso. O presentador de Luar conduciu a homenaxe e cantou con ela o Alecrín para pechar un reencontro ao que non quixeron faltar Paco Mivida, Farruco, o grupo de Paco Lodeiro, ademais das pandereteiras de Aloia, a agrupación A Marola... amigos, veciños e admiradores todos.
No estudo de gravación. Séntome un privilexiado. Estou a piques de converterme na primeira persoa, á marxe dos compoñentes do grupo, que ten a oportunidade de escoitar algúns dos temas que Luar na Lubre incluirá no seu próximo disco, Camiños dá fin dá terra . «Levamos dende o mes de maio coa gravación e por fin rematamos.
O día 16 de outubro ou presentamos na Fnac e o 25 non Teatro Colón», apunta Bieito Romero , líder do grupo de música celta máis importante de Galicia e unha referencia a nivel mundial. Estamos nos estudos Bruar da praza do Mestre Mateo e o técnico de son e percusionista Javier Ferreiro acáballe de dar ao play ante a atenta mirada da cantante galegoportuguesa do grupo, Sara Vidal . Aguanto a respiración. é un momento máxico.
«Os animais de dous en dous uá, uá...», sae polos altofalantes, é a canción que Seat utilizou hai pouco no anuncio dun coche, pero en galego e con toques celtas. «É unha peza tradicional irlandesa que aparece en cantidade de películas e que quixemos adaptar», explica Romero . Deste tema tamén gravaron un orixinal vídeo en Catoira. Gústame. Desde que a escoitei non podo deixar de tararearla.
As sorpresas non acaban aquí. Agora soa Gerdundula , un tema dun grupo mítico, Status Quo, pero en versión de Luar na Lubre e con Sara cantando en inglés. «Neste disco apetecíanos facer algunhas versións e é a primeira vez que nos atrevémonos co rock», analiza o líder da formación.
Dános tempo a escoitar unha das cancións tradicionais de Galicia, María Soliña, que, por primeira vez, alguén interpreta con espírito e ritmo animado e na que contan coa colaboración de Wafir, un sudanés que toca un instrumento parecido ao laúde.
Falta un mes para que a Warner Music poña á venda o décimo cedé de Luar na Lubre e teño a sensación, tras a privilexiada audición, que vai dar moito, moitísimo, que falar.
Árabe, flamenco, brasileiro, galego, africano? as orixes da súa música non teñen fin.
Un dos músicos máis laureados do país, guitarrista único, posuidor dunha voz delicada e, por riba, cun talento quen de montar un espectáculo que deixa sen palabras.
Arestora, Narf (Fran Pérez) está a presentar o seu segundo traballo por diversas localidades do Reino Unido (Londres, Newcastle e Brighton).
Bumba, Fran Pérez e Timbila Muzimba no Festival As Nosas Músicas na Galiza o verán do 2006
Fran Pérez interpreta Compostela un dos temas do seu vindeiro disco
Os talleres de fabricación de traxes tradicionais queren que o seu traballo se recoñeza cunha etiqueta distintiva de calidade. A deturpación dos elementos históricos do vestiario que se realiza seguindo os canons antigos debido á utilización de pezas doutras xeografías alleas a Galicia, e a substitución dos materiais de confección orixinais por outros como o plástico e o algodón en traxes que se venden baixo a etiqueta de «tradicional» son dúas dos problemas que denuncia o colectivo dos artesáns do sector.
Actualmente a Consellería de Industria elabora un rexistro público e voluntario que agrupa aos «produtores de traxes tradicionais populares». A lista engloba a dezaoito talleres, que posúen a carta de artesán que acredita que non utilizan procesos ou materiais industriais na fabricación das súas pezas. Con todo, esta cualificación non soluciona os problemas duns artesáns que non teñen ningunha posibilidade de impedir que tendas varias utilicen a etiqueta de «traxe tradicional» en pezas que non cumpren ese requisito, e tampouco impide o mercado negro de fabricantes de pezas que non están dados de alta fiscal e laboralmente.
Diferenza de prezos
As asociacións culturais que se dedican ao baile e a música tradicional son os principais clientes duns artesáns que teñen que competir con prezos que chegan a ser a metade do que eles piden. «Un traxe que acabo de facer para muller a prezo de fábrica pode custar sobre 3.500 euros. Outro de muller fabricado por xente que podemos dicir que fai falsificacións andaría polos 1.500», explica Álex Regueiro, un dos xastres que Industria recoñece como artesáns do traxe tradicional.
Ademais do xastre ou a modista, a elaboración do vestiario antigo necesita de polo menos outros sete artesáns para que a roupa realícese baixo as condicións adecuadas para que unha peza leve os adxectivos tradicional e artesanal. Nesa lista estarían os que se ocupan de que ao taller cheguen os tecidos, os fíos, as xoias, o calzado, as medias ou as puntillas que finalmente o xastre encaixará para conseguir unha peza tradicional completa.
Os artesáns do sector tamén recordan que non existe un museo dedicado ao traxe galego, xa que as vestimentas antigas que se conservan están repartidas entre diferentes institucións como o Museo do Pobo Galego ou o de Pontevedra. Os empresarios do sector recordan que a investigación histórica é básica á hora de fabricar traxes tradicionais.
Álex Regueiro leva máis dunha década facendo traxes tradicionais en Santiago. é un dos artesáns máis belixerantes coa situación actual, na que, segundo el, está a se xeneralizar a falsificación de traxes que se venden coma se fosen tradicionais sen selo. «Venden, por exemplo, chales valencianos ou zapatos casteláns coma se foran galegos», explica.
O enfado de Regueiro chegou o extremo de pór unha denuncia contra unha tenda que vendía traxes tradicionais en Santiago sen que o fosen. «Ou que pasa é que non temos protección de ningunha Administración, fundamentalmente porque non hai agarimo, e sen agarimo non pódese chegar a coñecer algo do que non sábense moitas cousas», afirma.
Regueiro sinala como fundamental a investigación para desenvolver de forma adecuada o oficio dentro dun taller dedicado á fabricación de roupa tradicional. «Á parte de estudar disciplinas como xastrería ou patronaxe, hai que investigar a través de libros, cadros ou museos. Tamén sería bo que a Administración fixese exposicións que servisen para difundir ou traxe tradicional e que vos produtores tivesen máis contacto entre se e co público interesado», argumenta.
Traballos «en negro»
Regueiro tamén sinala que o mercado negro da «modista que cobra unha paga e que logo dedícase na casa a facer e vender roupa sen pagar impostos fainos tamén moito dano, porque se poden dar diferenzas de que ela venda unha camisa de liño por 15 euros e nós teñamos que poñerlle un prezo de 60, posto que cumprimos coas nosas obrigacións fiscais».
José Antero Rodríguez é outro dos artesáns que figura na listaxe que a Consellería de Industria manexa dentro da lista de talleres que se dedican á confección de traxes tradicionais. As novidades que se utilizan sen razón e que deturpan os elementos históricos da roupa constitúen o principal problema que, segundo Antero, afecta ao sector. «Cada vez imos a peor porque todo son innovacións que se introducen en favor do espectáculo», explica en referencia aos traxes deturpados que utilizan algúns grupos musicais e de baile nas súas actuacións.
Rodríguez explica tamén que moitas das tendas que en Ourense non cultivan a precisión que busca a vestimenta tradicional adoitan anunciar nos seus rótulos que teñen á venda «traxes rexionais», que segundo Antero diferéncianse principalmente no acortamiento de todas as pezas da vestimenta, xa sexa a saia, o mandil ou o pano.
Pouco diñeiro no mercado
Rodríguez explica que o mercado en Galicia do traxe tradicional ten como un dos seus problemas os intentos constantes de aforrar nos materiais, o que contribúe a rebaixar a calidade do produto final. «Se, por exemplo, unha peza leva liño, pois o substitúen por outro material e así se acaba degenerando a vestimenta. Se non se quere gastar tanto diñeiro, é mellor ir comprando o traxe aos poucos, e non todas as pezas dunha soa vez. Así se conseguirá un traxe en condicións», sinala. Os compradores deste tipo de vestimenta adoitan adquirila como unha especie de patrimonio téxtil, debido ao seu gran valor.
«Como artesáns, morremos de fame». Así de categórica exprésase Celia Blanco para simbolizar as dificultades ás que se enfrontan a maioría dos talleres de traxe tradicional. Celia é unha das produtoras que están na listaxe de Industria, e explica que «as imitacións» son o principal problema da súa clase artesanal. «Non valórase ou noso traballo, e como as cousas sigan así penso que moitos talleres de artesáns tradicionais van acabar desaparecendo», anuncia esta artesá de Ourense.
Celia Blanco está conforme con todas as medidas que axuden a clarificar a actividade dun sector que se ve ameazado pola ausencia dunha regulación clara sobre a súa actividade.
A presentación correrá a cargo de Pepo Suevos.
O acto celebrase no Teatro Sala de Concertos Caixanova o sabado 13 de outubro as 19:30h.
Lembrarvos que a entrada é totalmente de balde, o único que tendes que facer é recollelas no Centro Cultural de Coruxo, ou poñedevos en contacto con nós a_buxaina@yahoo.es
Xa está na rúa o número 8 de ETNO-FOLK, Revista Galega de Etnomusicoloxía
Esta publicación ten o pracer de vos achegar nesta ocasión unha nova colaboración do
Conservatorio de Musica Tradicional e Folque de Lalín, un monográfico sobre a pandeireta, co seguinte sumario:
ARTIGOS:
- Tambores de mão na Galiza: pandeiros, adufes e pandeiretas galegas, por Ramom Pinheiro Almuinha
- La pandereta en Cantabria, por Soledad Rodríguez Aguirresarobe
- Patrões rítmicos, por V.V. A.A.
- ACTAS DAS V XORNADAS DE MÚSICA POPULAR (HERRI MUSIKA JARDUNALDIAK) EN OIARZUN:
- Herri Musika Jardunaldiak, las Jornadas de Música Popular por Juan Mari Beltrán Argiñena
- Algumas representações de adufes na iconografía medieval galega, por José Luís do Pico Orjais
- La pandereta, una figura en el olvido, por Gabriel González Villalba
- La pandereta en Euskadi, por Imanol Urkizu Lertxundi
Atención ao número 9, ESPECIAL CORAL DE RUADA, que sairá a venda en Outubro!
A reedición do facsímil do Cancionero Gallego -publicado polo compositor lugués Jesús Bal y Gay por primeira vez en 1973- sairá do prelo a vindeira semana en Vigo.
O autor do prólogo desta obra, Carlos Villanueva, ofreceu onte unha conferencia sobre o rexeneracionismo deste musicólogo, crítico e mestre galego, durante a sesión inaugural do curso que dirixe, que leva por título Visións de Galiza no centenario de Pascual Veiga (1842-1906).
Alí, Villanueva destacou que, durante a I República, o compositor Bal y Gay "predicou o achegamento á música de vangarda e a ruptura co folclorismo" aínda que as súas palabras caeron en saco roto co estalido da Guerra Civil en 1936.
Porén, antes da contenda, o musicólogo lugués comezara, xunto co asturiano Eduardo Martínez Torner, a elaborar "o primeiro cancioneiro galego recollido no rural", que finalmente non viu a luz até 1973. Grazas a unha bolsa concedida pola Comisión de Estudos de Galicia en 1928, Martínez Torner e Bal y Gay dedicáronse durante cinco anos ós traballos de recompilación de pezas da tradición que transcribían coa súa música correspondente. O proxecto comezou a desdebuxarse ao "xurdir diferenzas" entre ambos, segundo Villanueva. Cando en 1932 remataron o traballo e se reuniron no Centro de Estudos Históricos, dirixido por Ramón Menéndez Pidal, este encargoulle definitivamente o Cancionero Gallego a Torner, mentres que Bal y Gay se orientou a estudos históricos.
No 36, Torner marchou a Valencia con case 2.000 pezas do Cancionero, fuxindo da Guerra Civil, e logo foi de Barcelona a Francia e de alí a Londres, onde se perdeu o rastro dese material.
Dende a Asociación Xuvenil Xiradela queremos informarvos do seguinte:
Dende hoxe e ata o vindeiro día 29 de setembro, permanecerá aberta, na Sala de Exposicións do Centro Cívico e Cultural de Arteixo, a exposición "Xiradela 25 anos".
Este acto, que forma parte das celebracións do noso 25º Aniversario, pretende ser un percorrido pola historia deX iradela dende a súa fundación até hoxe, a través de fotografías, vestiario, recortes de prensa, trofeos, recordos,etc.
Os horarios nos que se poderá visitar a exposición serán os seguintes:
* De luns a sábados:
o Mañá: 10:00 a 13:30
o Tarde: 16:30 a 20:00
Non perdades a oportunidade de coñecer un pouquiño máis da nosa historia!!
Maratón de 15 horas polo 15 aniversario da Sala Nasa (Santiago de Compostela)
Cangas suprime as clases de gaita e percusión que ofrecía a Deputación desde o ano 2005
Este sábado 22 de setembro celébrase unha xornada de recordo ao gaiteiro Firme de Batribán (Vilanova de Ozcos, Asturias). 
A Fundación Pedro Barrié da Maza presentou en Vigo o seu proxecto Cancioneros 
21,22, e 23 de setembro na Comarca da Montaña.
O Cancioneiro Galego de Torner & Bal y Gay: Un modelo de rexeneracionismo cultural
Sábado 22 de setembro, de 12:00 da mañá a 03:00 da madrugada
Tomade nota da data...3 de novembro de 2007, lugar Chantada (Lugo).
Un ano máis, Galiza Nova, a organización xuvenil do BNG, organiza as Xornadas de Verán. Este ano as XIX xornadas de Verán serán na Comarca da Montaña, que abrangue os concellos de: concellos de Sobrado, Vilasantar, Arzúa, Melide, Toques, Boimorto,Curtis, Mesía e Santiso. 
A Asociación de Gaiteiros Galegos organiza o vindeiro sábado 29 de setembro as "Xornadas sobre o Réxime Xurídico e Fiscal para Actividades Artísticas".
No estudo de gravación. Séntome un privilexiado. Estou a piques de converterme na primeira persoa, á marxe dos compoñentes do grupo, que ten a oportunidade de escoitar algúns dos temas que Luar na Lubre incluirá no seu próximo disco, Camiños dá fin dá terra . «Levamos dende o mes de maio coa gravación e por fin rematamos. 
Os talleres de fabricación de traxes tradicionais queren que o seu traballo se recoñeza cunha etiqueta distintiva de calidade. A deturpación dos elementos históricos do vestiario que se realiza seguindo os canons antigos debido á utilización de pezas doutras xeografías alleas a Galicia, e a substitución dos materiais de confección orixinais por outros como o plástico e o algodón en traxes que se venden baixo a etiqueta de «tradicional» son dúas dos problemas que denuncia o colectivo dos artesáns do sector.
Este venres 14 de setembro e dentro do Festival ReperKusión de Allariz, ás 22:30 haberá un concerto dos mellores novos grupos galegos:
Xa está na rúa o número 8 de ETNO-FOLK, Revista Galega de Etnomusicoloxía
A reedición do facsímil do Cancionero Gallego -publicado polo compositor lugués Jesús Bal y Gay por primeira vez en 1973- sairá do prelo a vindeira semana en Vigo. 
Dende a Asociación Xuvenil Xiradela queremos informarvos do seguinte: