|
|
|
|
|
|
| ESVARANDO POLA BURBULLA |
|
Para a revista Infoxove escribín un artigo titulado Esvarando pola burbulla ( se o queredes ler, tendes que ir á páxina 15 deste documento en PDF .
No básico manteño que a burbulla inmobiliaria estoupará cando os moz@s decidan que estoupe. É dicir: ¿que pasaría se de verdade todos decidiran non mercar pisos, non asinar hipotecas, non entrar no xogo do ladrillo?
A Burbulla das Burbullas pode ser pinchada. E rebentará cando a xente decida, como pasa case que sempre, que non vai entrar polo aro.
A revista chegoume a casa o venres. E pensaba: ¿non me pasaría de utópico?, ¿non estarei falando por falar?
O domingo, nun suplemento, leo que os mozos xa están organizándose coa intención clara de facerlle entender ao resto da mocidade que hai que rebentar a burbulla inmobiliaria. Coidan, e con razón, que non é presentable que con máis de 30 anos segan a vivir na casa dos pais, que non é presentable que haxa que hipotecarse ata o tempo mesmo da xubilación.
O ladrillo é o gran negocio dos nosos días. Non sei por que me fixen escritor. Tiña que terme feito constructor. E facer pisos. Non libros. |
|
|
|
|
| DEMOSTRACIÓN DE QUE NON HAI FAME NO MUNDO |
|
 A pesares de que o propio goberno dos Estados Unidos recoñece que máis de 35 millóns de cidadáns nese país pasan fame, deuse a orde de suprimir a palabra famento do seu vocabulario oficial e cambiala por inseguridade alimentaria.
Iso si que é poesía.
Se por poesía entendemos a arte de facer que as palabras signifiquen outra cousa distinta do que significan, debemos admitir a Bush no Parnaso pero xa.
Non pasan fame. Son unha panda de inseguros.
Non me sorprende.
Hai un mes aprobaron unha Lei da Tortura ( por suposto, son poetas, e non a chaman así ) na que, en troques de utilizar esa palabra, tortura, utilizan interrogatorio extremo.
Cando te meten en Guantánamo non te torturan. Interrógante con insistencia.
Poetas.
Lembrade o 1984 de Orwell. O estado procuraba a neolingua. ¿Para que? Porque sabían que o máis forte que existe no mundo é a palabra, e se conseguían dotar ás verbas doutro significado diferente ao habitual, daquela, a realidade sería outra.
Máis amable. Máis doada de dixerir.
Máis poética.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
